Εισήγηση Γιάννη Μπανιά
Βουλευτή Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ.
«Η Συνθήκη της Λισσαβόνας αποτελεί μεταμφίεση του Ευρωσυντάγματος που απέρριψαν το 2005 σε Δημοψηφίσματα οι λαοί της Γαλλίας και της Ολλανδίας.
Η μεταμφίεση κρίθηκε αναγκαία από την ηγεσία της Ε.Ε., προκειμένου να ψηφιστεί η Συνθήκη από τα εθνικά Κοινοβούλια και να αποφευχθεί ο κίνδυνος νέων Δημοψηφισμάτων.
Σε ότι αφορά το περιεχόμενό της, η Συνθήκη κινείται σε γενικές γραμμές στη λογική και τις κατευθύνσεις του Ευρωσυντάγματος. Επιδιώκει να οικοδομήσει την Ευρώπη σε δύο κεντρικούς άξονες: Το νεοφιλελευθερισμό και την ενίσχυση της στρατιωτικής ισχύος της Ευρώπης.
Μιλάει χαρακτηριστικά για «άκρως ανταγωνιστική κοινωνική οικονομία της αγοράς». Προφανώς ο τόνος μπαίνει στο «άκρως ανταγωνιστική», ενώ ο όρος «κοινωνική» χρησιμοποιείται παραπλανητικά και υποκριτικά, για να χρυσώσει το χάπι.
Το μεγάλο βήμα που κάνει η Συνθήκη, είναι η στρατιωτικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Λέει χαρακτηριστικά:
« Η Ένωση καθορίζει και εφαρμόζει μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας ( ...;) της οποίας ο στόχος είναι η διαφύλαξη των κοινών αξιών, των θεμελιωδών συμφερόντων της ...;
Ο στόχος αυτός επιδιώκεται με μη στρατιωτικά και στρατιωτικά μέσα.»
Το καινούργιο τώρα, σε σχέση με την Συνθήκη της Νίκαιας, είναι η αναφορά σε χρήση στρατιωτικών μέσων για την επιτυχία του στόχου.
Ανοίγει δηλαδή η Συνθήκη της Λισσαβόνας και θεσμικά την πόρτα για στρατιωτικές επεμβάσεις της Ε.Ε. σε ολόκληρο τον κόσμο.
Στο όνομα δήθεν διαφύλαξης κοινών αξιών και συμφερόντων.
Προφανώς στα χνάρια του δόγματος Μπους.
Η Συνθήκη είναι συντηρητική σε ζητήματα δικαιωμάτων, θεσμών, ασφάλειας, λήψης αποφάσεων και άσκησης εξουσιών και σε ορισμένες περιπτώσεις πίσω από την προστασία κοινωνικών δικαιωμάτων που προβλέπουν τα Εθνικά Συντάγματα.
Ιδιαίτερα στο θέμα των μεταναστών και των προσφύγων, η Συνθήκη είναι αντιδραστική. Τους θεωρεί και τους επιφυλάσσει μεταχείριση σαν να είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού, με εξαιρετικά περιορισμένα και επισφαλή δικαιώματα.
Η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας χρησιμοποιείται σε πολλές περιπτώσεις ως βασικό επιχείρημα για να δικαιολογήσει τις επιλογές που κάνει η Συνθήκη.
Για όλους αυτούς τους λόγους ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταψηφίσει τη Συνθήκη στη Βουλή και ζητάει Δημοψήφισμα για να αποφανθεί κυριαρχεί ο ελληνικός λαός, αφού προηγηθεί πλήρης ενημέρωσή του και δημόσια συζήτηση.
Η Συνθήκη αφορά το μέλλον της χώρας και του ελληνικού λαού και είναι απολύτως αντιδημοκρατικό και απαράδεκτο να ψηφιστεί με συνοπτικές διαδικασίες από το Κοινοβούλιο, ερήμην του ελληνικού λαού.»
Βουλευτή Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ.
«Η Συνθήκη της Λισσαβόνας αποτελεί μεταμφίεση του Ευρωσυντάγματος που απέρριψαν το 2005 σε Δημοψηφίσματα οι λαοί της Γαλλίας και της Ολλανδίας.
Η μεταμφίεση κρίθηκε αναγκαία από την ηγεσία της Ε.Ε., προκειμένου να ψηφιστεί η Συνθήκη από τα εθνικά Κοινοβούλια και να αποφευχθεί ο κίνδυνος νέων Δημοψηφισμάτων.
Σε ότι αφορά το περιεχόμενό της, η Συνθήκη κινείται σε γενικές γραμμές στη λογική και τις κατευθύνσεις του Ευρωσυντάγματος. Επιδιώκει να οικοδομήσει την Ευρώπη σε δύο κεντρικούς άξονες: Το νεοφιλελευθερισμό και την ενίσχυση της στρατιωτικής ισχύος της Ευρώπης.
Μιλάει χαρακτηριστικά για «άκρως ανταγωνιστική κοινωνική οικονομία της αγοράς». Προφανώς ο τόνος μπαίνει στο «άκρως ανταγωνιστική», ενώ ο όρος «κοινωνική» χρησιμοποιείται παραπλανητικά και υποκριτικά, για να χρυσώσει το χάπι.
Το μεγάλο βήμα που κάνει η Συνθήκη, είναι η στρατιωτικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Λέει χαρακτηριστικά:
« Η Ένωση καθορίζει και εφαρμόζει μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας ( ...;) της οποίας ο στόχος είναι η διαφύλαξη των κοινών αξιών, των θεμελιωδών συμφερόντων της ...;
Ο στόχος αυτός επιδιώκεται με μη στρατιωτικά και στρατιωτικά μέσα.»
Το καινούργιο τώρα, σε σχέση με την Συνθήκη της Νίκαιας, είναι η αναφορά σε χρήση στρατιωτικών μέσων για την επιτυχία του στόχου.
Ανοίγει δηλαδή η Συνθήκη της Λισσαβόνας και θεσμικά την πόρτα για στρατιωτικές επεμβάσεις της Ε.Ε. σε ολόκληρο τον κόσμο.
Στο όνομα δήθεν διαφύλαξης κοινών αξιών και συμφερόντων.
Προφανώς στα χνάρια του δόγματος Μπους.
Η Συνθήκη είναι συντηρητική σε ζητήματα δικαιωμάτων, θεσμών, ασφάλειας, λήψης αποφάσεων και άσκησης εξουσιών και σε ορισμένες περιπτώσεις πίσω από την προστασία κοινωνικών δικαιωμάτων που προβλέπουν τα Εθνικά Συντάγματα.
Ιδιαίτερα στο θέμα των μεταναστών και των προσφύγων, η Συνθήκη είναι αντιδραστική. Τους θεωρεί και τους επιφυλάσσει μεταχείριση σαν να είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού, με εξαιρετικά περιορισμένα και επισφαλή δικαιώματα.
Η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας χρησιμοποιείται σε πολλές περιπτώσεις ως βασικό επιχείρημα για να δικαιολογήσει τις επιλογές που κάνει η Συνθήκη.
Για όλους αυτούς τους λόγους ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταψηφίσει τη Συνθήκη στη Βουλή και ζητάει Δημοψήφισμα για να αποφανθεί κυριαρχεί ο ελληνικός λαός, αφού προηγηθεί πλήρης ενημέρωσή του και δημόσια συζήτηση.
Η Συνθήκη αφορά το μέλλον της χώρας και του ελληνικού λαού και είναι απολύτως αντιδημοκρατικό και απαράδεκτο να ψηφιστεί με συνοπτικές διαδικασίες από το Κοινοβούλιο, ερήμην του ελληνικού λαού.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου