Σύλλογος για την διάσωση της καρέτα - καρέτα

Σύλλογος για την διάσωση της καρέτα - καρέτα
Γίνε εθελοντής - Βοήθησε οικονομικά κάνοντας δώρα στα παιδιά

Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

ΠΑΣΟΚ -ΑΡΘΡΟ ΕΥΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ : "ΤΟ ΑΚΡΙΒΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ ΦΘΗΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ"

«ΤΟ ΑΚΡΙΒΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ ΦΘΗΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ»

Χρειάστηκαν μόλις τέσσερα χρόνια μέχρι τα παγώνια του άκρατου και άκριτου νεοφιλελευθερισμού στη χώρα μας να καταφέρουν να απορυθμίσουν αντί να μεταρρυθμίσουν το οικοδόμημα, στο οποίο στηρίχθηκε το μεταπολεμικό κοινωνικό πρότυπο και οι εργασιακές σχέσεις.

Mε δόγμα τη φθηνή εργασία ως συγκριτικό πλεονέκτημα στον σκληρό διεθνή ανταγωνισμό που επιβάλλουν οι συνθήκες παγκοσμιοποίησης, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιδίδεται συστηματικά στην καταστρατήγηση κοινωνικών δικαιωμάτων, με πολιτικές όπου περιττεύει η κοινωνική συνοχή και περισσεύει η επιλεκτική εξυπηρέτηση των συμφερόντων των λίγων και ισχυρών.

Οι αρνητικές μεταβολές στην εργασία και την κοινωνική ασφάλιση είναι πλέον εμφανείς.

Οι φθηνές υπερωρίες και η άνωθεν επιβαλλόμενη διευθέτηση του χρόνου εργασίας ήταν το αρχικό πλήγμα στα δικαιώματα αλλά και στο εισόδημα των εργαζομένων.

Οι περικοπές ασφαλιστικών δικαιωμάτων και ιδίως η αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης και η μείωση των συντάξεων επίκεινται από το 2009 μετά την πρόσφατη ψήφιση του ασφαλιστικού νόμου της ΝΔ.

Αν η κατάσταση για τους εργαζόμενους «εντός των τειχών», δηλαδή όσους απολαμβάνουν της στοιχειώδους προστασίας που έχουν οι μισθωτοί στη χώρα μας, επιδεινώθηκε, οι συνθήκες για όσους δουλεύουν «εκτός των τειχών», είτε αυτοί παρέχουν μαύρη εργασία, είτε έχουν περιορισμένα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, έχει εκτραχυνθεί.

Οι στρατιές των χιλιάδων ανασφάλιστων νέων που απασχολούνται στο Δημόσιο, μέσω προγραμμάτων Stage, με απόλυτη αδιαφάνεια και με υποσχέσεις για μονιμοποίηση στοιχειοθετούν μια σύγχρονη μορφή ιδιότυπης «ομηρίας».

Ο δημόσιος τομέας πρωτοστατεί στην βιομηχανία παραγωγής οιονεί μισθωτών, δηλαδή διογκώνεται ανεξέλεγκτα η εργασία με δελτίο παροχής υπηρεσιών στα ασφαλιστικά ταμεία, στους ΟΤΑ, στις ΔΕΚΟ.

Παράλληλα στον ιδιωτικό τομέα θεριεύει ανενόχλητη η αδήλωτη εργασία, με την επιθεώρηση εργασίας να παρακολουθεί τις εξελίξεις χωρίς πόρους εξοπλισμό και προσωπικό.

Tα κονδύλια των τελευταίων προϋπολογισμών της ΝΔ προτίμησαν τους αγροφύλακες!

Eίναι σαφές ότι το ενδιαφέρον της κυβέρνησης στρέφεται αποκλειστικά αφενός στην συμπίεση του εργασιακού κόστους και αφετέρου στην διεύρυνση της πολιτικής της πελατείας με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα φαινόμενα κοινωνικού dumping για σημαντικά τμήματα του εργατικού δυναμικού.

Οι εξελίξεις αυτές αφενός ενδυναμώνουν τα πελατειακά χαρακτηριστικά του πολιτικού συστήματος και αφετέρου μετατρέπουν την αγορά εργασίας σε ζούγκλα.

Παράλληλα, η ανεξέλεγκτη ακρίβεια, ο υπερδανεισμός των νοικοκυριών και η αύξηση των έμμεσων φόρων επιβαρύνουν υπερβολικά τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα και ωθούν πολλά νοικοκυριά στο όριο της φτώχειας.

Στην ίδια κυβερνητική στρατηγική κατεδάφισης των εργασιακών δικαιωμάτων εντάσσεται και η πρόσφατη «πρωτοβουλία» του διορισμένου Διοικητή της Εθνικής Τράπεζας να προχωρήσει σε μονομερή χορήγηση αύξησης στους υπαλλήλους, καταργώντας στην πράξη τη διαδικασία των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων.

Η κυβέρνηση αφενός δηλώνει δια της αρμόδιας υπουργού ανίκανη να παρέμβει για να αρχίσει η διμερής διαπραγμάτευση και αφετέρου κλείνει το μάτι στους τραπεζίτες να προχωρήσουν σε επιχειρησιακές συμφωνίες που θα μετατρέψουν τον ανταγωνισμό μεταξύ τραπεζών σε ανταγωνισμό συμπίεσης των αποδοχών και δικαιωμάτων των εργαζομένων προς τα κάτω. Και οι τράπεζες θα είναι μόνον η αρχή?

Άλλωστε, η ίδια η κυβέρνηση άνοιξε τον δρόμο, αφού πρώτη αυτή παραβίασε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας με το ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων και με τον ν.3429/2005 για τις ΔΕΚΟ.

Όλες αυτές οι ενέργειες, στις οποίες η κυβέρνηση είτε πρωταγωνιστεί είτε σκηνοθετεί, μόνον τυχαίες δεν είναι.

Ουσιαστικά αποσκοπούν στην περιθωριοποίηση των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων και στην «εξατομίκευση» της εργασιακής σχέσης, την αντικατάσταση δηλαδή της συλλογικής σύμβασης εργασίας από την ατομική, με δυσμενέστερους φυσικά όρους για τον εργαζόμενο.

Όμως, η εύκολη λύση του χαμηλού εργασιακού κόστους που ακολουθεί συστηματικά η κυβέρνηση της ΝΔ αποδεικνύεται αδιέξοδη και καταστροφική, καθώς και το κοινωνικό σώμα αποδυναμώνεται επικίνδυνα ενώ η παραγωγικότητα των εργαζομένων και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων δεν αυξάνονται.

Ωστόσο, η βελτίωση και προσαρμογή των εργασιακών σχέσεων στα νέα παραγωγικά και τεχνολογικά δεδομένα, χωρίς εκπτώσεις στα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα είναι εφικτή σε συνθήκες αμοιβαίου οφέλους εργαζομένων- επιχειρήσεων.

Συνθήκες τις οποίες ένα σύγχρονο κράτος δικαίου οφείλει να καλλιεργεί με πολιτικές και θεσμικές πρωτοβουλίες και με επενδύσεις.

Η ενίσχυση των μηχανισμών εποπτείας της λειτουργίας της αγοράς εργασίας, η κατάργηση των συμβάσεων έργου σε φυσικά πρόσωπα στο Δημόσιο, η θεσμοθέτηση της κοινωνικής εργασίας για ευάλωτες κατηγορίες ανέργων και η ενδυνάμωση του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων αλλά και ο περιορισμός του κρατικού παρεμβατισμού και της γραφειοκρατίας για τις επιχειρήσεις αποτελούν ορισμένες μόνον από τις πολιτικές που υπακούουν στη λογική αυτή.

Για την εφαρμογή τους όμως χρειάζεται κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, που θα μπορεί να διαβουλευθεί, αλλά και να επιβάλλει, μεταρρυθμίσεις προοδευτικής κατεύθυνσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: