Παναγιώτης Τσούτσιας - Εθνος
Την λεπτή κόκκινη γραμμή που χωρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ με τον δικομματισμό έθεσε στην ομιλία του προς τους αντιπροσώπους του Διαρκούς Συνεδρίου ο Αλέξης Τσίπρας, απαντώντας εμμέσως και στη μειοψηφία του κόμματος, η οποία έθεσε αιφνιδιαστικά το θέμα της στάσης του ΣΥΝ στην περίπτωση μη αυτοδυναμίας.
Ο πρόεδρος του ΣΥΝ, απευθυνόμενος προς τους συνέδρους, ανέδειξε ως κυρίαρχο ζήτημα το πρόγραμμα της Αριστεράς, εκφράζοντας τη θέση ότι η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πλέον στη γωνία.
Με τη φράση «ο δικομματισμός δεν μπορεί να βρει ίχνος ανοχής ή εμπιστοσύνης», ο κ. Τσίπρας απάντησε εμμέσως στα σενάρια περί στήριξης του ΠΑΣΟΚ στο ενδεχόμενο μη αυτοδυναμίας για να ζητήσει «ψήφο εμπιστοσύνης» στο πρόγραμμα της Αριστεράς.
Ο κ. Τσίπρας, πάντως, στην ομιλία του, απευθυνόμενος τόσο προς το ΠΑΣΟΚ όσο και προς το ΚΚΕ, τους κάλεσε να διαβάσουν το πρόγραμμα και να πουν αν συμφωνούν ή όχι, ενώ σε ό,τι αφορά τις συνεργασίες είπε ότι θα πρέπει να καταλάβει η ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι δεν μπορεί να μιλά γενικόλογα για συνεργασίες και να ψαρεύει στα θολά νερά.
Σημείωσε δε ότι καλούν την Αριστερά να δείξει υπεύθυνη στάση, να ενδιαφερθεί για τη διακυβέρνηση του τόπου και στην ουσία, όπως είπε ο πρόεδρος του ΣΥΝ, εννοούν «να στηρίξουμε τον δικομματισμό, βοηθώντας το ΠΑΣΟΚ να έλθει στην εξουσία».
Η πρόσκληση του προέδρου του ΣΥΝ για «ψήφο εμπιστοσύνης» απευθύνθηκε και προς τους αντιπροσώπους που πρόσκεινται στην Ανανεωτική Πτέρυγα, καθώς τα στελέχη του Ρεύματος κατέθεσαν ξεχωριστό κείμενο.
Η Ανανεωτική Πτέρυγα εκφράζει κριτικές επισημάνσεις για τη διαδικασία συζήτησης του προγράμματος του ΣΥΝ, καθώς λέει δεν πραγματοποιήθηκε με την ουσιαστική συμμετοχή των μελών.
Μάλιστα, όπως τονίζεται από την Ανανεωτική Πτέρυγα, υπάρχει η αντίληψη σε ένα σημαντικό τμήμα της πλειοψηφίας για μετάθεση στον ΣΥΡΙΖΑ της διαδικασίας λήψης των ουσιωδών πολιτικών αποφάσεων. Οι διαφωνίες της Ανανεωτικής Πτέρυγας σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα εντοπίζονται στη δημιουργία των όρων προώθησης του εναλλακτικού σχεδίου με την επιλογή - δημιουργία των κατάλληλων κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών.
«Το πρόγραμμα δεν έχει καμία αναφορά στην πολιτική συμμαχιών. Μάλιστα, εννοεί ότι οι συμμαχίες μας περιορίζονται στον ΣΥΡΙΖΑ, που μοιάζει να είναι και ο φορέας που θα εκφράσει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού», επισημαίνεται από την Ανανεωτική Πτέρυγα.
Σε ό,τι αφορά τη μάχη των Ευρωεκλογών, ο κ. Τσίπρας πρότεινε στο Σώμα των συνέδρων να δεχτεί την εξής πρόταση για τη συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου: Να καταλάβουν τα στελέχη του ΣΥΝ την πρώτη, την τρίτη και την πέμπτη θέση στη λίστα οι τρεις πρώτοι στο εσωκομματικό δημοψήφισμα του Συνασπισμού. Σημειώνεται ότι η Ανανεωτική Πτέρυγα προτείνει οι δύο πρώτες θέσεις να ανήκουν σε στελέχη του κόμματος.
Ο κ. Τσίπρας επεσήμανε ότι τόσο στη μάχη των Ευρωεκλογών όσο και των εθνικών εκλογών η Ευρωομάδα και η Κοινοβουλευτική Ομάδα θα πρέπει να έχουν πλουραλιστική εκπροσώπηση και έθεσε ως στόχο στην κρίσιμη μάχη του Ιουνίου το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ να εκλέξει τέσσερις ευρωβουλευτές. Οπως και ότι να συμμετέχουν από κοινού στην Ενωτική Ευρωομάδα της Αριστεράς.
Στο συνέδριο που ολοκληρώνεται αύριο αναμένεται να ξεκαθαριστούν τα θέματα που έθεσε η Ανανεωτική Πτέρυγα τόσο για τη στάση του ΣΥΝ στην περίπτωση μη αυτοδυναμίας όσο και για το πρόγραμμα καθώς και τη συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
- Τριήμερο συνέδριο (13-14-15 Φεβρουαρίου) για το πρόγραμμα και τις Ευρωεκλογές
- Χώρος: Cine Κεραμεικός (Κεραμεικού 58 και Μαραθώνος)
- 1.200 αντιπρόσωποι (συμμετέχουν οι σύνεδροι του 5ου Συνεδρίου) από τις πολιτικές κινήσεις του ΣΥΝ
- Η πολιτική γεωγραφία των αντιπροσώπων, σύμφωνα με τα εκλογικά αποτελέσματα του 5ου Συνεδρίου, έχει ως εξής: «Αριστερή Ενότητα» 62,31% και «Ανανεωτική Πτέρυγα» 30,5%
ΠΕΝΤΕ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ
Οχι σε εκβιαστικά διλήμματα
Νίκος Βούτσης, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ
Ζούμε ιστορικές στιγμές, καθώς τα πάντα προσδιορίζονται εκ νέου μέσα στην ένταση και τις αντιφάσεις που παράγει η καθολική κρίση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου, του ίδιου του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού.
Αισθανόμαστε αυτοπεποίθηση γιατί είναι διακριτή και καθοριστική η παρουσία του κόμματός μας, όπως και της ενωτικής σύμπραξης του ΣΥΡΙΖΑ, στις έντονες πολιτικές και κοινωνικές διαδικασίες, τις προγραμματικές αναζητήσεις, τις κινηματικές εστίες εξεγέρσεων σε αντιπαράθεση με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και την προφανή προσπάθεια των πολιτικών ελίτ να μετακυλήσουν τις αρνητικές συνέπειες της κρίσης στους εργαζόμενους και τις αδύναμες κοινωνικές κατηγορίες.
Εχουν ενεργοποιηθεί εδώ και καιρό όλοι οι παράγοντες, τα συμφέροντα και οι δυνάμεις που επιβιώνουν μέσα στο θερμοκήπιο του μεταπολιτευτικού δικομματισμού, για να τον υποστυλώσουν μπροστά στην πρωτοφανή μαζική αμφισβήτησή του που ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες εκφράζεται πλέον και με όρους κοινωνίας.
Τα σενάρια είναι γνωστά: Να κυβερνήσει, σε ό,τι μας αφορά, ένα ΠΑΣΟΚ του 32% ή 35% με τσόντα δυνάμεις της Αριστεράς και της οικολογίας ή, εάν οι συμπράξεις της κεντροαριστεράς και της κεντροδεξιάς αποτύχουν, να οδηγηθούμε στη διακυβέρνηση από έναν «μεγάλο συνασπισμό», προοπτική η οποία φαντάζει όλο και πιο ρεαλιστική στο έδαφος της εντεινόμενης κρίσης και ιδιαίτερα της εμφανούς προγραμματικής σύγκλισης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Η ριζοσπαστική Αριστερά εργάζεται για να ανατραπεί το πολιτικό σκηνικό, να αλλάξουν ριζικά οι συσχετισμοί δυνάμεων, να βρεθούν στο επίκεντρο οι δυνάμεις που αφουγκράζονται τις πραγματικές αγωνίες, τις ανάγκες και τις αξίες μιας κοινωνίας που αντιστέκεται, μιας νεολαίας που εξεγείρεται.
Σκέψεις και προτάσεις για ενδεχόμενη υποθήκευση αυτής της σχέσης φερεγγυότητας και εμπιστοσύνης που έχουμε πλέον αποκτήσει με την κοινωνία, σκέψεις, δηλαδή, για «ανοχή» ή «στήριξη» μιας μη αυτοδύναμης κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ ακυρώνουν τη δυναμική της πρότασής μας και ουσιαστικά αποδέχονται τα εκβιαστικά διλήμματα που θέτει το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα.
ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Η νέα στρατηγική
Ευκλείδης Τσακαλώτος, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ, καθηγητής Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών
Στο διαρκές συνέδριο οι σύνεδροι θα έχουν μια θαυμάσια ευκαιρία να συζητήσουν για τη συμβολή του ΣΥΝ στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και για τη στρατηγική μας προς τις Ευρωεκλογές του Ιουνίου.
Και αυτή η συζήτηση θα γίνει με μια αυξημένη πεποίθηση ότι μπορεί να παρεμβαίνει η δική μας Αριστερά με διαφορετικούς όρους από ό,τι παλαιότερα. Αυτό δεν φαίνεται μόνο από το κοινωνικό και κινηματικό επίπεδο όπου είμαστε παρόντες στα πιο πολλά μέτωπα όπου ένας ολόκληρος κόσμος προσπαθεί να αλλάξει την μπαγιάτικη οπτική ματιά που για τόσο καιρό οι δυνάμεις του δικομματισμού επιδίωξαν να μας πείσουν ότι είναι η μόνη ματιά που μετράει.
Φαίνεται επίσης και από τα ζητήματα που θέτει το πρόγραμμά μας.
Από ότι μιλάμε για μια οικονομία των αναγκών, ότι δηλαδή δεν περιοριζόμαστε στην επιδίωξη να μεταστρέψουμε τις προτάσεις του συστήματος δυο-τρία κλικ αριστερότερα, αλλά ότι προτείνουμε λύσεις βάσει της δικής μας λογικής, από τη σκοπιά του κόσμου της εργασίας. Από ότι μιλάμε για έναν ριζικά διαφορετικό δημόσιο τομέα.
Μ αυτές, και άλλες τομές, πιστεύουμε, θα συνεχίσει την αλλαγή του τοπίου που έχει διαφανεί τα τελευταία χρόνια.
ΒΑΣΗ ΔΙΑΛΟΓΟΥ
Εργαλείο το πρόγραμμα
Γιάννης Μπαλάφας, μέλος της Επιτροπής Προγράμματος του ΣΥΝ και της Πολιτικής Γραμματείας
Η ολοκλήρωση της εκπόνησης του Προγράμματος του ΣΥΝ αποτελεί, αναμφισβήτητα, ένα σημαντικό πλεονέκτημα για το κόμμα μας.
Το πρόγραμμα, που αποτελεί ταυτόχρονα την πρόταση-συμβολή μας στην αντίστοιχη προγραμματική επεξεργασία του ΣΥΡΙΖΑ, έχει σαν κεντρικό άξονα την επιδίωξη μιας θετικής διεξόδου από την κρίση.
Είναι ένα συνεκτικό σύνολο προτάσεων και θέσεων, ένα χρήσιμο εργαλείο για την παραπέρα αποσαφήνιση της προγραμματικής φυσιογνωμίας του ΣΥΝ και το βασικό κριτήριο στην κατεύθυνση επιδίωξης κοινωνικών και πολιτικών συγκλίσεων για τη διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, που μπορεί να δεσμευτεί ότι θα υλοποιήσει μια τέτοια προγραμματική βάση.
Θέλω, επίσης, να επισημάνω ότι το συγκεκριμένο σχέδιο προγράμματος δεν απηχεί στενά την άποψη της εσωκομματικής πλειοψηφίας ή μειοψηφίας, αλλά μια σύνθεση που υπερβαίνει δημιουργικά υπάρχουσες στοιχίσεις.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, θεωρώ ότι στο Διαρκές Συνέδριο οι σύνεδροι μπορούν να δεχθούν την πρόταση της επιτροπής προγράμματος να εγκρίνουν τη συγκεκριμένη προγραμματική επεξεργασία, ως βάση για περαιτέρω συζήτηση στις οργανώσεις μας και για περαιτέρω επεξεργασία.
ΤΑ ΑΓΚΑΘΙΑ
Οι επιφυλάξεις και η λευκή ψήφος
Στέφανος Μπαγεώργος, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ
Είναι θετικό ότι ο ΣΥΝ βρίσκεται σε διαδικασία συζήτησης των προγραμματικών του θέσεων, διαδικασία που θα συνεχιστεί και μετά το διαρκές συνέδριο, όπως έχει ήδη αποφασιστεί.
Υπάρχουν αρκετά θετικά σημεία στο υπό συζήτηση κείμενο, αλλά και σοβαρές επιφυλάξεις σε κεντρικά ζητήματα, όπως η «οικονομία των αναγκών», ως εναλλακτική πρόταση για το μοντέλο ανάπτυξης, η εθνοκεντρική οπτική που αντιμετωπίζονται τα προβλήματα, ιδιαίτερα της οικονομικής κρίσης, η υποτίμηση της οικολογίας ως συστατικού στοιχείου της πολιτικής του ΣΥΝ, η ταύτιση, σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, της σοσιαλδημοκρατίας με τη Δεξιά και η απουσία -της περιγραφής τουλάχιστον- των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που μπορούν να οδηγήσουν τη χώρα σε προοδευτική κατεύθυνση. Στα θέματα αυτά υπάρχουν εδώ και χρόνια κατατεθειμένες διαφορετικές απόψεις στον ΣΥΝ.
Η λευκή ψήφος δεν είναι επιλογή συνολικής απόρριψης ούτε επιλογή «εσωκομματικής σύγκρουσης», είναι όμως η επιβεβλημένη στάση όσων συμφωνούν με τις παραπάνω εκτιμήσεις και επιθυμούν «αλλαγή πορείας» του ΣΥΝ.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Στο επίκεντρο η κρίση
Αλέκος Καλύβης, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ και της Επιτροπής Προγράμματος
Το προγραμματικό μας πλαίσιο τροφοδοτεί με στόχους τα κινήματα, αποτελεί την ύλη για πολιτικές πρωτοβουλίες, αλλά και την ατζέντα για ιδεολογικές συγκρούσεις. Στο επίκεντρό του είναι η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.
Η οικονομική κρίση δεν αντιμετωπίζεται εντός του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, αλλά σε αντιπαράθεση με αυτόν. Δεν αντιμετωπίζεται με τη διεύρυνση της αγοράς, αλλά με την εξαίρεση από την αγορά των δημόσιων αγαθών. Δεν αντιμετωπίζεται με την αποδιοργάνωση της εργασίας, αλλά με τη σταθερή και πλήρη εργασία που είναι η πλέον παραγωγική. Δεν αντιμετωπίζεται με τη συνέχιση της καταστροφής του περιβάλλοντος, αλλά με την αειφορία, η οποία απαιτεί τον εξοβελισμό της λογικής ότι στο κέρδος υποτάσσονται όλα.
Η ανταγωνιστική, στον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, πρόταση της Αριστεράς δρομολογεί ένα νέο οικονομικό υπόδειγμα ριζικής αναδιανομής εισοδημάτων, δικαιωμάτων, πλούτου και εξουσιών σε όφελος του κόσμου της εργασίας, σε μια πορεία υπέρβασης του καπιταλισμού για έναν σοσιαλισμό του 21ου αιώνα με δημοκρατία και ελευθερία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου