Η κλιματική αλλαγή είναι σήμερα η μεγαλύτερη πρόκληση σε πλανητικό
επίπεδο. Οι επιπτώσεις της δεν είναι μόνον οικολογικές αλλά και
κοινωνικές. Με νέες ανισότητες να παράγονται τόσο ανάμεσα στις χώρες,
όσο και ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες στην ίδια χώρα. Και με τις
συνέπειές της να πλήττουν ιδιαίτερα τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Η κλιματική αλλαγή μας φέρνει αντιμέτωπους με νέες προκλήσεις, σε όλους
τους τομείς: την οργάνωση της παραγωγής και της κοινωνίας, τις
αναπτυξιακές προτεραιότητες, τα καταναλωτικά πρότυπα. Αναπτυξιακά
μοντέλα που έρχονται από το παρελθόν, έχουν εξαντλήσει πλήρως τις
δυνατότητές τους να δώσουν λύσεις στο παρόν και το μέλλον.
Σήμερα ξέρουμε ότι μέχρι το 2030, οι παγκόσμιες ενεργειακές ανάγκες, θα
είναι κατά 50% μεγαλύτερες. Ξέρουμε ότι οφείλουμε να μειώσουμε κατά 50%
τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου μέχρι το 2050, για να
αποφευχθούν σοβαρές αλλαγές στο κλίμα. Ξέρουμε ότι αυτές οι δύο
απαιτήσεις, που από πρώτη ματιά φαίνονται αντιφατικές, πρέπει να
υπηρετηθούν ταυτόχρονα. Και ξέρουμε ότι ενεργειακή ασφάλεια και
κλιματική αλλαγή είναι έννοιες στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους.
Σήμερα ξέρουμε ότι η κλιματική αλλαγή θα έχει σοβαρές επιπτώσεις για τη
διεθνή ασφάλεια και σταθερότητα, πολύ μεγαλύτερες από εκείνες της
οργανωμένης τρομοκρατίας. Και ξέρουμε ότι το κόστος της αντιμετώπισης
των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στην οικονομία και στην κοινωνία,
θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το κόστος της πρόληψης. Ένα κόστος
δυσβάστακτο για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.
Σήμερα, ο πλανήτης βρίσκεται αντιμέτωπος με μια καλπάζουσα επισιτιστική
κρίση. Η αύξηση των τιμών των τροφίμων απειλεί εκατοντάδες εκατομμύρια
ανθρώπων που ζουν με λιγότερο από ένα ευρώ την ημέρα. Το γεγονός αυτό
προσθέτει έναν παράγοντα αποσταθεροποίησης στην εξίσωση της παγκόσμιας
ασφάλειας. Τα σύνορα δεν θα σταματήσουν τους πεινασμένους και η πίεση
στο διεθνές status quo θα καταστεί ασφυκτική, αν δεν πετύχουμε να
αναστρέψουμε την εξέλιξη που διαφαίνεται.
Στην αυγή του 21ου αιώνα, δεν μπορούμε να επιτρέπουμε να χάνονται
άνθρωποι από την πείνα. Ούτε μπορούμε να ανεχθούμε πολέμους πείνας, που
θα γυρίσουν το ρολόι της ιστορίας πολλά χρόνια πίσω.
Ακόμα και στην καρδιά του «πρώτου κόσμου», στην ΕΕ, τα φτωχά και ...
πρώην μεσαία στρώματα δυσκολεύονται ήδη, για πρώτη φορά στη
μεταπολεμική ιστορία της ηπείρου, να αντιμετωπίσουν το κόστος της
διατροφής τους.
Ενέργεια, καύσιμα και τροφή, είναι οι τρεις πλευρές που διαμορφώνουν το
τρίγωνο της κλιματικής αλλαγής. Πολλοί αναλυτές σημειώνουν ότι η μαζική
στροφή στην παραγωγή βιοκαυσίμων, στέρησε πολύτιμες γαίες από την
καλλιέργεια τροφίμων και συνέβαλε έτσι σημαντικά στην αλματώδη αύξηση
της τιμής τους.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολυσύνθετη πρόκληση. Και οι απαντήσεις
πρέπει να προκύψουν από διεθνή συνεργασία και από μια ολιστική
αντιμετώπιση, που θα συνεκτιμά όλες τις παραμέτρους και θα έχει ως
πρώτο κριτήριο τον άνθρωπο.
Τώρα, είναι η ώρα να δράσουμε. Να αλλάξουμε ριζικά το παρωχημένο
αναπτυξιακό μας πρότυπο. Η χώρα μας πρέπει να ξεκολλήσει από τη
μονοδιάστατη αντίληψη που θεωρεί την ανάπτυξη συνώνυμη με τα μεγάλα
έργα και τις υποδομές. Η ανάπτυξη είναι για μας, συνδυασμένη με την
προστασία και την ανάδειξη του περιβάλλοντος ως βασικού κεφαλαίου και
συγκριτικού πλεονεκτήματος της χώρας μας.
Το ΠΑΣΟΚ πιστεύει σε μια σχεδιασμένη, μακρόχρονη πολιτική για την
προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, και τη σταδιακή απομάκρυνση
από το πετρέλαιο και τα ορυκτά καύσιμα, με δημιουργία νέων
επιχειρηματικών ευκαιριών και θέσεων απασχόλησης. Σε μια πολιτική με
πρώτο κριτήριο την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας, την καταπολέμηση της
κλιματικής αλλαγής και την προστασία του περιβάλλοντος.
Εμείς προτείνουμε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, την «πράσινη οικονομία»,
που θα βασίζεται σε καθαρές πηγές ενέργειας, θα αναπτύσσει δεξιότητες
πάνω στις νέες τεχνολογίες και θα καινοτομεί στις φιλικές προς το
περιβάλλον τεχνολογίες. Χρειάζονται νέοι έξυπνοι τρόποι για να
αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα τη φύση και το κλίμα της
χώρας μας, τις δεξιότητες μας. Έχουμε ένα φυσικό περιβάλλον από τα
ομορφότερα στον κόσμο και εξάγουμε τους περισσότερους επιστήμονες. Αυτά
τα δύο είναι οι πραγματικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη μιας
«πράσινης οικονομίας». Αυτά τα δύο ορίζουν τον δικό μας δρόμο για το
μέλλον.
Η κλιματική αλλαγή είναι τέλος μια πρόκληση βαθιά πολιτική. Είναι η
πρόκληση για την ανάκτηση μιας νέας κοινωνικής συλλογικότητας και μιας
νέας κοινωνικής ταυτότητας που θα αφορά όλους μας και κάθε πολίτη
χωριστά.
Το κλίμα αλλάζει και το κλίμα, μας αλλάζει.
επίπεδο. Οι επιπτώσεις της δεν είναι μόνον οικολογικές αλλά και
κοινωνικές. Με νέες ανισότητες να παράγονται τόσο ανάμεσα στις χώρες,
όσο και ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες στην ίδια χώρα. Και με τις
συνέπειές της να πλήττουν ιδιαίτερα τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Η κλιματική αλλαγή μας φέρνει αντιμέτωπους με νέες προκλήσεις, σε όλους
τους τομείς: την οργάνωση της παραγωγής και της κοινωνίας, τις
αναπτυξιακές προτεραιότητες, τα καταναλωτικά πρότυπα. Αναπτυξιακά
μοντέλα που έρχονται από το παρελθόν, έχουν εξαντλήσει πλήρως τις
δυνατότητές τους να δώσουν λύσεις στο παρόν και το μέλλον.
Σήμερα ξέρουμε ότι μέχρι το 2030, οι παγκόσμιες ενεργειακές ανάγκες, θα
είναι κατά 50% μεγαλύτερες. Ξέρουμε ότι οφείλουμε να μειώσουμε κατά 50%
τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου μέχρι το 2050, για να
αποφευχθούν σοβαρές αλλαγές στο κλίμα. Ξέρουμε ότι αυτές οι δύο
απαιτήσεις, που από πρώτη ματιά φαίνονται αντιφατικές, πρέπει να
υπηρετηθούν ταυτόχρονα. Και ξέρουμε ότι ενεργειακή ασφάλεια και
κλιματική αλλαγή είναι έννοιες στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους.
Σήμερα ξέρουμε ότι η κλιματική αλλαγή θα έχει σοβαρές επιπτώσεις για τη
διεθνή ασφάλεια και σταθερότητα, πολύ μεγαλύτερες από εκείνες της
οργανωμένης τρομοκρατίας. Και ξέρουμε ότι το κόστος της αντιμετώπισης
των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στην οικονομία και στην κοινωνία,
θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το κόστος της πρόληψης. Ένα κόστος
δυσβάστακτο για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.
Σήμερα, ο πλανήτης βρίσκεται αντιμέτωπος με μια καλπάζουσα επισιτιστική
κρίση. Η αύξηση των τιμών των τροφίμων απειλεί εκατοντάδες εκατομμύρια
ανθρώπων που ζουν με λιγότερο από ένα ευρώ την ημέρα. Το γεγονός αυτό
προσθέτει έναν παράγοντα αποσταθεροποίησης στην εξίσωση της παγκόσμιας
ασφάλειας. Τα σύνορα δεν θα σταματήσουν τους πεινασμένους και η πίεση
στο διεθνές status quo θα καταστεί ασφυκτική, αν δεν πετύχουμε να
αναστρέψουμε την εξέλιξη που διαφαίνεται.
Στην αυγή του 21ου αιώνα, δεν μπορούμε να επιτρέπουμε να χάνονται
άνθρωποι από την πείνα. Ούτε μπορούμε να ανεχθούμε πολέμους πείνας, που
θα γυρίσουν το ρολόι της ιστορίας πολλά χρόνια πίσω.
Ακόμα και στην καρδιά του «πρώτου κόσμου», στην ΕΕ, τα φτωχά και ...
πρώην μεσαία στρώματα δυσκολεύονται ήδη, για πρώτη φορά στη
μεταπολεμική ιστορία της ηπείρου, να αντιμετωπίσουν το κόστος της
διατροφής τους.
Ενέργεια, καύσιμα και τροφή, είναι οι τρεις πλευρές που διαμορφώνουν το
τρίγωνο της κλιματικής αλλαγής. Πολλοί αναλυτές σημειώνουν ότι η μαζική
στροφή στην παραγωγή βιοκαυσίμων, στέρησε πολύτιμες γαίες από την
καλλιέργεια τροφίμων και συνέβαλε έτσι σημαντικά στην αλματώδη αύξηση
της τιμής τους.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολυσύνθετη πρόκληση. Και οι απαντήσεις
πρέπει να προκύψουν από διεθνή συνεργασία και από μια ολιστική
αντιμετώπιση, που θα συνεκτιμά όλες τις παραμέτρους και θα έχει ως
πρώτο κριτήριο τον άνθρωπο.
Τώρα, είναι η ώρα να δράσουμε. Να αλλάξουμε ριζικά το παρωχημένο
αναπτυξιακό μας πρότυπο. Η χώρα μας πρέπει να ξεκολλήσει από τη
μονοδιάστατη αντίληψη που θεωρεί την ανάπτυξη συνώνυμη με τα μεγάλα
έργα και τις υποδομές. Η ανάπτυξη είναι για μας, συνδυασμένη με την
προστασία και την ανάδειξη του περιβάλλοντος ως βασικού κεφαλαίου και
συγκριτικού πλεονεκτήματος της χώρας μας.
Το ΠΑΣΟΚ πιστεύει σε μια σχεδιασμένη, μακρόχρονη πολιτική για την
προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, και τη σταδιακή απομάκρυνση
από το πετρέλαιο και τα ορυκτά καύσιμα, με δημιουργία νέων
επιχειρηματικών ευκαιριών και θέσεων απασχόλησης. Σε μια πολιτική με
πρώτο κριτήριο την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας, την καταπολέμηση της
κλιματικής αλλαγής και την προστασία του περιβάλλοντος.
Εμείς προτείνουμε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, την «πράσινη οικονομία»,
που θα βασίζεται σε καθαρές πηγές ενέργειας, θα αναπτύσσει δεξιότητες
πάνω στις νέες τεχνολογίες και θα καινοτομεί στις φιλικές προς το
περιβάλλον τεχνολογίες. Χρειάζονται νέοι έξυπνοι τρόποι για να
αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα τη φύση και το κλίμα της
χώρας μας, τις δεξιότητες μας. Έχουμε ένα φυσικό περιβάλλον από τα
ομορφότερα στον κόσμο και εξάγουμε τους περισσότερους επιστήμονες. Αυτά
τα δύο είναι οι πραγματικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη μιας
«πράσινης οικονομίας». Αυτά τα δύο ορίζουν τον δικό μας δρόμο για το
μέλλον.
Η κλιματική αλλαγή είναι τέλος μια πρόκληση βαθιά πολιτική. Είναι η
πρόκληση για την ανάκτηση μιας νέας κοινωνικής συλλογικότητας και μιας
νέας κοινωνικής ταυτότητας που θα αφορά όλους μας και κάθε πολίτη
χωριστά.
Το κλίμα αλλάζει και το κλίμα, μας αλλάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου