"Η χώρα είναι σε πόλεμο και κάποιοι σπαταλούν τα πυρομαχικά της, ως πυροτεχνήματα σε πανάκριβη και ανούσια γιορτή".
Το σχόλιο ανήκει σε άνθρωπο που επί πολλά χρόνια υπηρέτησε και υπηρετεί την αυτοδιοίκηση με μια ξεχωριστή αφοσίωση στην ίδεα των αποκεντρωμένων θεσμών, ως αρωγών στην καλή λειτουργία του κράτους και την αποτελεσματική εξυπηρέτηση του πολίτη
Πρόκειται για υπερβολική κριτική στον υπό αναμόρφωση θεσμό της αυτοδιοίκησης ή για μια επικίνδυνη πραγματικότητα σε μια συγκυρία, που συνθέτει η ραγδαία επιδεινούμενη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, σε συνδυασμό με την προεκλογική χρονιά για την ανάδειξη νέων δημοτικών αρχών;
Δυστυχώς, συμβαίνει το δεύτερο, γεγονός ενδεικτικό του βαθμού δυσκολίας που έχει να αντιμετωπίσει ο υπουργός Εσωτερικών, Γιάννης Ραγκούσης, στην προσπάθεια περιορισμού της σπατάλης που συντελείται από πλειάδα Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Ολοι γνωρίζουν και πρώτα απ’ όλους οι ίδιοι οι αιρετοί της αυτοδιοίκησης και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι, το υπουργείο Εσωτερικών, ότι για δεκαετίες ολόκληρες οι δήμοι υπήρξαν και παραμένουν πολυδάπανοι μηχανισμοί, με σχεδόν ανύπαρκτη παραγωγή, τουλάχιστον σε σχέση με τους πόρους που καταναλώνουν.
Το γνωρίζουν αυτό καλά, γι' αυτό και επιχειρήθηκε μια πρώτη διόρθωση με το πρόγραμμα «Καποδίστριας», χωρίς τα αναμενόμενα αποτελέσματα και επιχειρείται και τώρα μια σοβαρότερη προσπάθεια με το πρόγραμμα «Καλλικράτης».
Αν όλα πάνε καλά και με βάση το «σφιχτό» προγραμματισμό του υπουργείου Εσωτερικών, μια άλλη αυτοδιοίκηση, με κανόνες, σύγχρονο πλαίσιο λειτουργίας, νέες αρμοδιότητες και φιλοσοφία από το Γενάρη του 2011, θα «αναλάβει τα ηνία» των πόλεων και των χωριών. Μέχρι τότε όμως μεσολαβούν εννέα κρίσιμοι μήνες. Και σ' αυτούς τους μήνες η αυτοδιοίκηση χρειάζεται να υπερβεί τον εαυτό της, είτε εκουσίως (μάλλον απίθανο) είτε με πρωτοβουλίες του υπουργείου Εσωτερικών.
Βρισκόμαστε σε περίοδο σκληρών περικοπών, κάποιες ανακοινώθηκαν και κάποιες άλλες θα ανακοινωθούν. Περικοπές που αφορούν μισθούς εργαζομένων, προϋπολογισμούς υπουργείων και δημόσιων φορέων, «πάγωμα» έργων κ.ά.
Η αυτοδιοίκηση, με εξαίρεση τις όποιες περικοπές γίνουν στα επιδόματα των εργαζομένων, όπως σε όλο το Δημόσιο, όχι μόνο έχει μείνει εκτός περικοπών, αλλά αυτό το διάστημα συντελείται μια απίστευτη σπατάλη πόρων και υιοθετούνται πρακτικές που όχι μόνο θα υποθηκεύσουν το μέλλον των νέων δήμων, αλλά δημιουργούν και νέα βαρίδια στη χώρα.
Συγκεκριμένα:
- Σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα στη χώρα τον τελευταίο χρόνο, οι δημοτικοί άρχοντες διανύουν μία ακόμη προεκλογική χρονιά, σπαταλώντας όσο χρήμα έχουν. Οι γνωστές προεκλογικές πινακίδες έργων έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους και αναμένεται να πυκνώσουν το επόμενο διάστημα. Για παράδειγμα, σε πλούσιο προάστιο στη βόρεια Αττική, η συντριπτική πλειονότητα των δρόμων σκάβεται και μπαίνουν τουβλάκια, μετατρέποντας δήθεν τους δρόμους σε ποδηλατόδρομους. Σε διπλανό δήμο φυτεύεται ήδη πευκόφυτη αστική περιοχή, καθώς κάποιοι έκριναν ότι είναι καλό κάτω από τα δέντρα να υπάρχουν και... πικροδάφνες. Σε έναν από τους μεγαλύτερους δήμους της χώρας, ζητήθηκε και εγκρίθηκε επιπλέον δαπάνη περίπου 80.000 ευρώ, για τις υπερωρίες αστυνομικών - προσωπικής φρουράς του δημάρχου. Οι δε ασφαλτοστρώσεις, πλακοστρώσεις και ηλεκτροφωτισμοί είναι το προσφιλές «έργο» όλων των προεκλογικών περιόδων, ανεξαρτήτως της δύσκολης οικονομικής κατάστασης της χώρας.
- Ομως, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο επικίνδυνα, καθώς οι αιρετοί αναζητούν περισσότερο χρήμα για να επενδύσουν στην επανεκλογή τους. Ετσι, είναι πολλοί οι δήμοι που αυτήν την περίοδο προσπαθούν να αυξήσουν τους πόρους τους, μέσα από έναν άκρατο δανεισμό από ιδιωτικές τράπεζες, οι οποίες βεβαίως είναι πρόθυμες και δίνουν δάνεια, καθώς οι δήμοι υποθηκεύουν είτε τα εξασφαλισμένα έσοδά τους από τον κρατικό προϋπολογισμό είτε τα επίσης εξασφαλισμένα έσοδά τους από τα ανταποδοτικά τέλη.
- Υπάρχει και ένα τρίτο «μέτωπο», οι απαιτήσεις και οι διεκδικήσεις από το κράτος. Ετσι σήμερα και εν μέσω της γνωστής συγκυρίας, οι δήμαρχοι απαιτούν να τους αποδοθούν -εκτός των άλλων- περίπου 400 εκατ. ευρώ, για να χρηματοδοτηθούν έργα του προγράμματος «Θησέας», που κατ’ όνομα αποτελεί το αναπτυξιακό, επενδυτικό πρόγραμμα της αυτοδιοίκησης. Κατ’ όνομα, γιατί ποιος μπορεί να υποστηρίξει σοβαρά ότι, για παράδειγμα, το κλάδεμα των δέντρων που εντάχθηκε προς χρηματοδότηση στο πρόγραμμα από μεγάλο δήμο της Θεσσαλονίκης είναι αναπτυξιακό έργο; Αλλωστε, από τα ίδια τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών προκύπτει ότι τη μεγαλύτερη απορροφητικότητα έχει το υποπρόγραμμα που αφορά την «αντιμετώπιση έκτακτων και επειγουσών λειτουργικών δαπανών», ενώ το κατεξοχήν «αναπτυξιακό έργο» που έχει χρηματοδοτηθεί είναι οι... ασφαλτοστρώσεις και πλακοστρώσεις!
(Δεν αναφέρουμε τα ονόματα των παραπάνω δήμων, τα οποία γνωρίζει καλά το υπουργείο Εσωτερικών που εγκρίνει και τις σχετικές δαπάνες, για να μη θεωρηθούν κάποιοι δήμοι τα «μαύρα πρόβατα», καθώς στη συντριπτική τους πλειοψηφία ακολουθείται η ίδια τακτική).
Το σχόλιο ανήκει σε άνθρωπο που επί πολλά χρόνια υπηρέτησε και υπηρετεί την αυτοδιοίκηση με μια ξεχωριστή αφοσίωση στην ίδεα των αποκεντρωμένων θεσμών, ως αρωγών στην καλή λειτουργία του κράτους και την αποτελεσματική εξυπηρέτηση του πολίτη
Πρόκειται για υπερβολική κριτική στον υπό αναμόρφωση θεσμό της αυτοδιοίκησης ή για μια επικίνδυνη πραγματικότητα σε μια συγκυρία, που συνθέτει η ραγδαία επιδεινούμενη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, σε συνδυασμό με την προεκλογική χρονιά για την ανάδειξη νέων δημοτικών αρχών;
Δυστυχώς, συμβαίνει το δεύτερο, γεγονός ενδεικτικό του βαθμού δυσκολίας που έχει να αντιμετωπίσει ο υπουργός Εσωτερικών, Γιάννης Ραγκούσης, στην προσπάθεια περιορισμού της σπατάλης που συντελείται από πλειάδα Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Ολοι γνωρίζουν και πρώτα απ’ όλους οι ίδιοι οι αιρετοί της αυτοδιοίκησης και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι, το υπουργείο Εσωτερικών, ότι για δεκαετίες ολόκληρες οι δήμοι υπήρξαν και παραμένουν πολυδάπανοι μηχανισμοί, με σχεδόν ανύπαρκτη παραγωγή, τουλάχιστον σε σχέση με τους πόρους που καταναλώνουν.
Το γνωρίζουν αυτό καλά, γι' αυτό και επιχειρήθηκε μια πρώτη διόρθωση με το πρόγραμμα «Καποδίστριας», χωρίς τα αναμενόμενα αποτελέσματα και επιχειρείται και τώρα μια σοβαρότερη προσπάθεια με το πρόγραμμα «Καλλικράτης».
Αν όλα πάνε καλά και με βάση το «σφιχτό» προγραμματισμό του υπουργείου Εσωτερικών, μια άλλη αυτοδιοίκηση, με κανόνες, σύγχρονο πλαίσιο λειτουργίας, νέες αρμοδιότητες και φιλοσοφία από το Γενάρη του 2011, θα «αναλάβει τα ηνία» των πόλεων και των χωριών. Μέχρι τότε όμως μεσολαβούν εννέα κρίσιμοι μήνες. Και σ' αυτούς τους μήνες η αυτοδιοίκηση χρειάζεται να υπερβεί τον εαυτό της, είτε εκουσίως (μάλλον απίθανο) είτε με πρωτοβουλίες του υπουργείου Εσωτερικών.
Βρισκόμαστε σε περίοδο σκληρών περικοπών, κάποιες ανακοινώθηκαν και κάποιες άλλες θα ανακοινωθούν. Περικοπές που αφορούν μισθούς εργαζομένων, προϋπολογισμούς υπουργείων και δημόσιων φορέων, «πάγωμα» έργων κ.ά.
Η αυτοδιοίκηση, με εξαίρεση τις όποιες περικοπές γίνουν στα επιδόματα των εργαζομένων, όπως σε όλο το Δημόσιο, όχι μόνο έχει μείνει εκτός περικοπών, αλλά αυτό το διάστημα συντελείται μια απίστευτη σπατάλη πόρων και υιοθετούνται πρακτικές που όχι μόνο θα υποθηκεύσουν το μέλλον των νέων δήμων, αλλά δημιουργούν και νέα βαρίδια στη χώρα.
Συγκεκριμένα:
- Σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα στη χώρα τον τελευταίο χρόνο, οι δημοτικοί άρχοντες διανύουν μία ακόμη προεκλογική χρονιά, σπαταλώντας όσο χρήμα έχουν. Οι γνωστές προεκλογικές πινακίδες έργων έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους και αναμένεται να πυκνώσουν το επόμενο διάστημα. Για παράδειγμα, σε πλούσιο προάστιο στη βόρεια Αττική, η συντριπτική πλειονότητα των δρόμων σκάβεται και μπαίνουν τουβλάκια, μετατρέποντας δήθεν τους δρόμους σε ποδηλατόδρομους. Σε διπλανό δήμο φυτεύεται ήδη πευκόφυτη αστική περιοχή, καθώς κάποιοι έκριναν ότι είναι καλό κάτω από τα δέντρα να υπάρχουν και... πικροδάφνες. Σε έναν από τους μεγαλύτερους δήμους της χώρας, ζητήθηκε και εγκρίθηκε επιπλέον δαπάνη περίπου 80.000 ευρώ, για τις υπερωρίες αστυνομικών - προσωπικής φρουράς του δημάρχου. Οι δε ασφαλτοστρώσεις, πλακοστρώσεις και ηλεκτροφωτισμοί είναι το προσφιλές «έργο» όλων των προεκλογικών περιόδων, ανεξαρτήτως της δύσκολης οικονομικής κατάστασης της χώρας.
- Ομως, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο επικίνδυνα, καθώς οι αιρετοί αναζητούν περισσότερο χρήμα για να επενδύσουν στην επανεκλογή τους. Ετσι, είναι πολλοί οι δήμοι που αυτήν την περίοδο προσπαθούν να αυξήσουν τους πόρους τους, μέσα από έναν άκρατο δανεισμό από ιδιωτικές τράπεζες, οι οποίες βεβαίως είναι πρόθυμες και δίνουν δάνεια, καθώς οι δήμοι υποθηκεύουν είτε τα εξασφαλισμένα έσοδά τους από τον κρατικό προϋπολογισμό είτε τα επίσης εξασφαλισμένα έσοδά τους από τα ανταποδοτικά τέλη.
- Υπάρχει και ένα τρίτο «μέτωπο», οι απαιτήσεις και οι διεκδικήσεις από το κράτος. Ετσι σήμερα και εν μέσω της γνωστής συγκυρίας, οι δήμαρχοι απαιτούν να τους αποδοθούν -εκτός των άλλων- περίπου 400 εκατ. ευρώ, για να χρηματοδοτηθούν έργα του προγράμματος «Θησέας», που κατ’ όνομα αποτελεί το αναπτυξιακό, επενδυτικό πρόγραμμα της αυτοδιοίκησης. Κατ’ όνομα, γιατί ποιος μπορεί να υποστηρίξει σοβαρά ότι, για παράδειγμα, το κλάδεμα των δέντρων που εντάχθηκε προς χρηματοδότηση στο πρόγραμμα από μεγάλο δήμο της Θεσσαλονίκης είναι αναπτυξιακό έργο; Αλλωστε, από τα ίδια τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών προκύπτει ότι τη μεγαλύτερη απορροφητικότητα έχει το υποπρόγραμμα που αφορά την «αντιμετώπιση έκτακτων και επειγουσών λειτουργικών δαπανών», ενώ το κατεξοχήν «αναπτυξιακό έργο» που έχει χρηματοδοτηθεί είναι οι... ασφαλτοστρώσεις και πλακοστρώσεις!
(Δεν αναφέρουμε τα ονόματα των παραπάνω δήμων, τα οποία γνωρίζει καλά το υπουργείο Εσωτερικών που εγκρίνει και τις σχετικές δαπάνες, για να μη θεωρηθούν κάποιοι δήμοι τα «μαύρα πρόβατα», καθώς στη συντριπτική τους πλειοψηφία ακολουθείται η ίδια τακτική).
Aπό τον Αγγελιοφόρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου