Εν αρχη υπήρχε μια λίμνη.Η λιμνη αυτη και οι εκτάσεις γύρω της, έγιναν απαιτητές από ένα μοναστήρι.
Υστερα από διαδικασίες χρόνων (πολλές απ αυτές σκοτεινές), ζητήθηκε από την Δικαιοσύνη να αποφανθεί αν η λίμνη και οι εκτάσεις της, ανοίκουν ή όχι στο μοναστήρι.
Η απόφαση της Δικαιοσύνης ήταν οτι η λίμνη αυτή ΔΕΝ ανήκει στο μοναστήρι, αλλά στο ελληνικό δημόσιο και τους κατοικους της περιοχής.
ΑΥΤΗ η απόφαση καταχωνιάστηκε στα συρταρια μιας δικαστίνας, δεν γνωστοποιηθηκε ως όφειλε και το μοναστήρι συνέχισε να διεκδικεί κάτι που ΔΕΝ του ανήκει.
Η κυβέρνηση, συμφώνησε να ανταλλάξει αυτη την γή - η οποία ανήκει στο ΔΗΜΟΣΙΟ - με άλλα δημόσια ακίνητα, κατα προτίμηση ΥΨΗΛΟΤΑΤΗΣ ΑΞΙΑΣ.
Η κοστολόγιση των ακινήτων, για την παράδοσή τους στο μοναστήρι, εγινε απο φορείς του δημοσίου, και ήταν τουλάχιστο στο 1/10 της πραγματικής αξίας τους.
Το μοναστήρι ΠΟΥΛΗΣΕ την περιουσία αυτή του δημοσίου ΑΜΕΣΑ, σε διάφορους ιδιώτες, σε τιμές ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΠΑΝΩ από την κοστολογηθείσα αξία.
Στην ουσία ΞΕΠΟΥΛΗΘΗΚΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ως αντάλλαγμα ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ.
Δηλαδή ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, δικαστές, δημόσιοι φορείς σε συνεργασία με την ΕΚΚΛΗΣΙΑ και διαφορα ΛΑΜΟΓΙΑ, λειτουργήσανε ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ, κατ επεκταση εις βάρος του Ελληνα πολίτη αλλά και της έννομης τάξης.
Για την ιστορία, ΠΡΟΕΔΡΟΣ της κυβέρνησης ήταν ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ, ο οποίος εφερε την ΕΥΘΥΝΗ διοίκησης της χώρας, έστω και ΜΕΣΩ των εξαπτέρυγών του (ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ - ΑΓΓΕΛΟΥ), οι οποίοι εκτελόντας τις εντολές του, ΠΙΕΖΑΝ και οδήγησαν ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ να υπογράψουν την παραχώρηση των ακινητων (ΚΙΛΤΙΔΗΣ, ΔΟΥΚΑΣ, ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ, ΚΟΝΤΟΣ), αψηφόντας τις εξώφθαλμες παγαποντιές ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ή ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου