«Όλοι εμείς, ενεργοί πολίτες της Αττικής, οικολόγοι, κάτοικοι που αγωνιστήκαμε για την προστασία των ελεύθερων χώρων της γειτονιάς μας, άνθρωποι που νιώθουμε αλληλεγγύη για όσους υποφέρουν, όσοι δεν αποδεχόμαστε μοιρολατρικά τα αδιέξοδα του σημερινού πολιτικού συστήματος.
•Γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι η λύση των προβλημάτων μας εξαρτάται από εμάς τους ίδιους, και όχι από τους επαγγελματίες πολιτικούς.
•Γνωρίζουμε ότι τα κινήματα, και οι πολίτες που συμμετέχουμε πρέπει να έχουμε και θεσμική παρουσία στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση.
Ιδρύσαμε την «ΑΤΤΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ», και θα συμμετέχουμε στις περιφερειακές εκλογές του Νοεμβρίου, πέρα από τις όποιες κομματικές περιχαρακώσεις, για να δώσουμε σε κάθε πολίτη που αγωνίζεται και διεκδικεί, ένα βήμα πολιτικής έκφρασης.
Οι εκλογές στην τοπική αυτοδιοίκηση γίνονται σε μια δύσκολη για την Ελλάδα συγκυρία, με τη χώρα να βρίσκεται σε καθεστώς διεθνούς οικονομικού ελέγχου.
Σ’ αυτό το πλαίσιο οι επί χρόνια διεκδικούμενες, από τον κόσμο της αυτοδιοίκησης, μεταρρυθμίσεις που θα της εξασφάλιζαν αυτοδιαχείριση και αποκέντρωση, συνέπεσαν με την πολιτική λιτότητας. Το χειρότερο είναι ότι αυτές οι θεσμικές αλλαγές σχεδιάστηκαν με γνώμονα τις απαιτήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και όχι τις αρχές της εγγύτητας και της επικουρικότητας.
Δυστυχώς, ο Καλλικράτης δεν τόλμησε να θεσπίσει στην τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση, την αναλογικότητα, τη διαφάνεια και τον περιορισμό της απόλυτης εξουσίας των δημάρχων και των περιφερειαρχών που θα έφερναν πραγματική αλλαγή.
Η καθιέρωση αιρετής περιφερειακής αυτοδιοίκησης όμως, μπορεί – παρά τις θεσμικές αστοχίες και ελλείψεις - να αναδείξει νέες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, ικανές να θέσουν νέες προτεραιότητες στην οικονομική και κοινωνική πολιτική.
Τα τοπικά κινήματα έχουν αποδείξει συχνά, ότι μπορούν να βάζουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις, εάν εξασφαλίσουν την κινητοποίηση των πολιτών.
Με όλα τα προβλήματα και τις ανεπάρκειές της, η αυτοδιοίκηση δεν παύει να είναι ο πλησιέστερος στον πολίτη θεσμός. Γι αυτό και πρέπει να είναι ισχυρή, διαφανής και συμμετοχική.
Το παρόν και το μέλλον της Αττικής είναι ευθύνη των πολιτών.
Από την Αττική των μύθων και των ονείρων, στον εφιάλτη του σήμερα.
Ένας τόπος προικισμένος από τη φύση, βορά στην εκμετάλλευση.
Καταπατήσεις, χαριστικές παραχωρήσεις δημόσιας περιουσίας, μεγάλα έργα που δεν πρόκειται ποτέ να ανταποδώσουν στους πολίτες τα φουσκωμένα κόστη τους.
Εκατομμύρια άνθρωποι «σπρώχτηκαν» ή μετοίκησαν στην πρωτεύουσα, αναζητώντας είτε “χοντρές” δουλειές, είτε μία θεσούλα στο δημόσιο, εγκαταλείποντας τους μικρούς κλήρους, ξεχνώντας τις παραδοσιακές δεξιότητες που προστάτευαν από την πλήρη ανέχεια. Στην Αττική γιγαντώθηκε η γραφειοκρατία συγκεντρώνοντας γύρω της έναν κρατικοδίαιτο ιδιωτικό τομέα, που στηρίχθηκε κυρίως στις προμήθειες του δημοσίου.
Για μας, Οικονομική, Κοινωνική και Περιβαλλοντική κρίση συνδέονται άρρηκτα.
Χωρίς συνολική ΑΠΑΝΤΗΣΗ στην κρίση, ΔΕΝ υπάρχει διέξοδος.
Σήμερα, το όνειρο αποδεικνύεται επιταγή χωρίς αντίκρισμα, με μια Αττική ν’ ασφυκτιά, μια Αττική που:
•Καταναλώνει νερό από το Μόρνο και τον Εύηνο και ρεύμα από τη Μεγαλόπολη και την Κοζάνη.
•Δεν παράγει τρόφιμα. Η ανεργία είναι αβάσταχτη, καθώς δεν υπάρχει εδώ η δυνατότητα να αναζητηθεί στην ύπαιθρο η αναπλήρωση ενός μέρους από το χαμένο εισόδημα. Στην Αττική τα πάντα κοστίζουν.
•Οι περισσότεροι χάνουμε περίπου 2 ώρες κάθε μέρα για να πάμε στη δουλειά, πληρώνοντας πανάκριβα και ρυπογόνα καύσιμα. Τα παιδιά μας συχνά δεν μπορούν να πάνε μόνα τους στο σχολείο, στην παιδική χαρά ή στους φίλους τους. Χάνουμε δεκάδες ώρες για να τα συνοδεύουμε με το ΙΧ σε κάθε δραστηριότητα.
•Η ρύπανση αυξάνει τις δαπάνες υγείας.
•Οι σιδηροδρομικές συνδέσεις είναι περιορισμένες και ανεπαρκείς. Αυτό αυξάνει δραματικά το κόστος μετακίνησης και μεταφοράς εμπορευμάτων.
•Οι διακοπές μας και τα Σαββατοκύριακα, έχουν ταυτιστεί με τη φυγή: μποτιλιαρίσματα, τροχαία, μεγάλα έξοδα μετακίνησης και ξενοδοχείων ή εξοχικών, είναι το τίμημα για να ξεφύγουμε από τον τόπο που ζούμε.
•Οι ελεύθεροι χώροι είτε ερημώνουν και γίνονται εστίες σκουπιδιών και εγκληματικότητας, είτε γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από ιδιώτες, που χρεώνουν πανάκριβα έναν καφέ ή ένα αναψυκτικό. Η βόλτα στον καθαρό αέρα έχει καταλήξει ακριβό σπορ.
Οι πράσινες λύσεις δεν είναι μόνο εφικτές, είναι και επείγουσες.
Η αστυφιλία, η εγκατάλειψη της υπαίθρου και τα οικονομικά αδιέξοδα των μεγαλουπόλεων δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό πρόβλημα.
Σε ολόκληρη την Ευρώπη, τοπικές παρατάξεις ανάλογες με τη δική μας, με έντονο το ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ και ΠΡΑΣΙΝΟ χαρακτήρα, έχουν συνεισφέρει σε μεγάλες τομές που βελτιώνουν την καθημερινότητα των πολιτών.
Εμείς, είμαστε έτοιμοι να εφαρμόσουμε δοκιμασμένες πολιτικές:
Ίσως να μην μπορούμε να λύσουμε αμέσως το κυκλοφοριακό.
Μπορούμε όμως να ελευθερώσουμε τα πεζοδρόμια και να δημιουργήσουμε δίκτυο ποδηλατοδρόμων (σύμφωνα με υφιστάμενες επιστημονικές μελέτες) και σύστημα διανομής κοινόχρηστων ποδηλάτων, στο πρότυπο πόλεων σαν τη Βιέννη, τη Βαρκελώνη, το Παρίσι.
Η επέκταση των μέσων σταθερής τροχιάς, το πράσινο κύμα στο τραμ, μπορεί να μειώσει άμεσα το χρόνο και το κόστος μετακίνησης.
Ίσως να μην μπορούμε να εξαφανίσουμε άμεσα τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις οικονομικές δυσκολίες της κρίσης.
Μπορούμε όμως να εφαρμόσουμε «τοπικά δίκτυα ανταλλαγής» αγαθών και χρήματος, όπως το LETsystem του Καναδά, το ECOSIMIA του Ισημερινού ή το γαλλικό δίκτυο SEL.
Ίσως δεν μπορούμε να επιβάλουμε στα Σούπερ Μάρκετ να ρίξουν τις τιμές,
Μπορούμε όμως να συμμετέχουμε στα καταναλωτικά κινήματα που με επιτυχία υποκαθιστούν το κράτος στη βασική του λειτουργία που είναι ο έλεγχος της αγοράς.
Μπορούμε ακόμα να εφαρμόσουμε «εναλλακτικά δίκτυα εμπορίου» όπως στο Παρίσι, δίκτυα γειτόνων που προαγοράζουν αγροτικά προϊόντα απ’ ευθείας από αγρότες, κοντινών τους περιοχών σε τιμές πολύ χαμηλότερες από την αγορά αλλά και πολύ καλύτερες για τον παραγωγό. Στη Σουηδία δίκτυα μικροεμπόρων και καταναλωτών δημιουργούν συνεταιριστικά καταστήματα, με πολύ χαμηλότερες τιμές.
Ίσως να μην μπορούμε να αναβαθμίσουμε καταλυτικά τη δημόσια υγεία των πολιτών.
Μπορούμε όμως να παράσχουμε ουσιαστικά καλύτερη πρωτοβάθμια υγεία, με έμφαση στην πρόληψη, τον περιορισμό της υπερκατανάλωσης κρέατος και την πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας. Η μείωση της ρύπανσης θα έχει άμεση επίπτωση στη μείωση των ιατρικών δαπανών.
Ίσως να μην μπορούμε να αλλάξουμε τις αντιδημοκρατικές δομές του Καλλικράτη.
Μπορούμε όμως να οργανώνουμε τοπικά δημοψηφίσματα λαϊκής πρωτοβουλίας και να δεσμεύουμε την κάθε αρχή για την εφαρμογή της απόφασης των πολιτών.
Ίσως να μην μπορούμε να εξαλείψουμε το πρόβλημα των ναρκωτικών. Μπορούμε όμως να χωροθετήσουμε στα νοσοκομεία χώρους υγειονομικής χρήσης ναρκωτικών, που σε χώρες όπως η Αγγλία, Ελβετία, Πορτογαλία, αντιμετώπισαν ουσιαστικά το πρόβλημα της δημόσιας εξαθλίωσης των ναρκο-εξαρτημένων ασθενών.
Οι πόροι για την παιδεία είναι πενιχροί.
Αυτό όμως δεν εμποδίζει την περιφέρεια να πιστοποιήσει με σύντομη εκπαίδευση και υγειονομικό έλεγχο της κατοικίας τους άνεργες μητέρες και μητέρες με πολλά παιδιά, που δεν μπορούν να εργαστούν, ώστε να αναλαμβάνουν την φύλαξη παιδιών της γειτονιάς στο σπίτι τους. Αυτός ο θεσμός είναι ιδιαίτερα επιτυχημένος στην Γαλλία.
Η περιφέρεια δεν μπορεί να αλλάξει μόνη της τον ενεργειακό χάρτη της χώρας.
Ωστόσο, στην Αυστρία η αυτοδιοίκηση του Gussing, πέτυχε να παράγει το 110% των ενεργειακών αναγκών όλης της πόλης, από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αυτό σημαίνει πλήρης απαλλαγή από το κόστος πετρελαίου και λιγνίτη για την θέρμανση, τα νοικοκυριά, τις μεταφορές μίας ολόκληρης πόλης.
Το Gussing πριν 15 χρόνια ήταν η φτωχότερη περιοχή της Αυστρίας, ενώ τώρα, όχι μόνον είναι από τις πλουσιότερες, αλλά έχει ένα από τους υψηλότερους δείκτες ικανοποίησης και αισιοδοξίας των πολιτών.
Το ίδιο ισχύει με δεκάδες άλλα ζητήματα.
Από τη βιώσιμη διαχείριση των σκουπιδιών και την εξοικονόμηση ενέργειας, μέχρι την προστασία των αστέγων.
Από την επιστροφή της φύσης στην πόλη, έως την επιστροφή της γεωργίας στην Αττική, δεν είναι «όνειρο μακρινό» το έχουν επιτύχει σε πολλές αντίστοιχες ευρωπαϊκές περιφέρειες.
Από το σταμάτημα της εκτός σχεδίου δόμησης, έως τη συνύπαρξη με τους φτερωτούς και τετράποδους φίλους που μοιράζονται μαζί μας την Αττική.
Όλα είναι εφικτές και δοκιμασμένες λύσεις!
Η Αττική εξακολουθεί να είναι πανέμορφη, κάτω από τη σκουριά της αυθαίρετης εκμετάλλευσης:
- το μπάνιο στο Δασκαλιό,
- το ηλιοβασίλεμα στην Πειραϊκή και το Σούνιο
- η βόλτα στο Λυκαβητό και το Στρέφη,
- η πανσέληνος στην Ακρόπολη,
- η πεζοπορία στον Υμηττό και σε ό,τι απέμεινε από την Πάρνηθα εξακολουθούν να μαγεύουν.
Η Αττική εξακολουθεί να βρίσκεται σε μία αξιοζήλευτη γεωγραφική θέση, από ιστορική, οικονομική και τουριστική άποψη.
Αυτό που απαιτείται είναι να εγκαταλείψουμε αδιέξοδες πολιτικές και στείρες καταγγελίες και να οικοδομήσουμε όλοι μαζί ένα βιώσιμο παρόν και μέλλον.
Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ των πολιτών είναι:
•Oι άμεσες λύσεις, με λογοδοσία για κάθε ευρώ που ξοδεύεται.
•H ανάπτυξη νέων θεσμών Δημοκρατικής, συναπόφασης και ενδυνάμωση της μεταξύ μας αλληλεγγύης.
Αν όλα αυτά δεν τα κάνουμε εμείς, κανείς δεn θα τα κάνει για μας.
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ αρνούμαστε!
Αρνούμαστε να πετάξουμε την ψήφο μας, για να επικροτούμε ή να καταδικάζουμε τα κόμματα, που μας οδήγησαν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και στο δόκανο μιας μακροχρόνιας λιτότητας.
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ας μην ξεχνάμε!
Τα «θα» κι οι υποσχέσεις δεσμεύουν μόνον, αυτούς που τις πιστεύουν.
Ήρθε η ώρα να δώσουμε τη δική μας ΑΠΑΝΤΗΣΗ!
•Συμμετέχοντας ενεργά στην επίλυση των προβλημάτων μας, ψηφίζουμε αυτούς που έξω από «τα παράθυρα» προβολής μιας μαρασμένης τηλεοπτικής δημοκρατίας, μπορούν να προτείνουν και να προωθήσουν θετικές λύσεις.
•Αρνούμενοι να φέρουμε ξανά στις «καρέκλες» των αξιωμάτων πειθήνια όργανα των ισχυρών του χρήματος, της δημοσιότητας και των διασυνδέσεων.
•Προασπίζοντας έμπρακτα τα συλλογικά αγαθά και τις κοινωνικές υπηρεσίες, της υγείας, της παιδείας, της ασφάλειας, της μετακίνησης, της στέγασης.
•Καταψηφίζοντας επαγγελματίες της μικροπολιτικής, που σπαταλούν το δημόσιο χρήμα και τους φόρους μας για να συντηρήσουν, να εξωραΐσουν ή να «χτίσουν» το πολιτικό τους «προφίλ». Καταψηφίζοντας τις ανέξοδες υποσχέσεις, τη δήθεν πόλωση, την προπαγάνδα.
Ήρθε η ώρα να γυρίσουμε την πλάτη στους σταρ των τηλεοπτικών καναλιών.
Επιδοκιμάζοντας συγκεκριμένες προτάσεις που δεν υπόσχονται θαύματα, αλλά δείχνουν μία ρεαλιστική πορεία εξόδου από την κρίση, μέτρα ικανά να προσφέρουν στήριξη σε ομάδες πολιτών που βρίσκονται στα όρια της απόγνωσης.
Δεν θα κάνουμε την κουρτίνα, του «όλοι φταίμε» για να κρύψουν κάποιοι τις ευθύνες τους.
Εμείς δεν ήμασταν ποτέ μέρος αυτού του πολιτικού συστήματος είναι ευθύνη του πολίτη να απαντήσει και
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ στην κρίση, είμαστε εμείς,
τα κινήματα πολιτών,
οι ομάδες αυτοοργάνωσης στις γειτονιές,
η ΑΤΤΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ των πολιτών!».
ΑΛΛΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου