Μιλανε για το ΠΑΣΟΚ

Παγγαλος
Σύντροφοι και συντρόφισσες, σήμερα είχαμε τρία θέματα στο πρόγραμμά μας. Το πρώτο ήταν η ανάλυση των αποτελεσμάτων των εκλογών. Το δεύτερο ήταν η νομιμοποίηση των υποψηφίων προέδρων στο βαθμό που θα προέρθει από το Εθνικό Συμβούλιο. Και το τρίτο ήταν η επικύρωση των διαδικασιών.
Δε θα αναφερθώ στο τελευταίο θέμα. Θεωρώ ότι εκεί και ελπίζω εκεί να μην έχουμε προβλήματα. Θεωρώ ότι η ανάλυση του αποτελέσματος των εκλογών γίνεται με ατέλειες. Δεν έχουμε π.χ. στοιχεία που θα μας επέτρεπαν να ξέρουμε τι ακριβώς έχει γίνει.
Ποιες ηλικίες ποιες επαγγελματικές κατηγορίες η ύπαιθρος και η πόλη σε τι βαθμό μας ψήφισαν ή μας καταψήφισαν. Άκουσα εδώ να το λένε πολλοί ότι έχασαν τη νεολαία.
Φαίνεται ότι δεν έχουν δει ότι το υψηλότερο ποσοστό του ΠΑΣΟΚ είναι μεταξύ 18 και 25. Η νεολαία ψήφισε ΠΑΣΟΚ. Δεν ξέρω αν είχαμε το ποσοστό που θα έπρεπε να έχουμε στη νεολαία και δεν ξέρω ποιο θα ήταν αυτό το ποσοστό, αλλά χάσαμε τη νεολαία είναι λάθος.
Φίλες και φίλοι ένα κόμμα χάνει τις εκλογές για τέσσερις βασικά αιτίες και θα τις ιεραρχήσω όπως εγώ τις αντιλαμβάνομαι. Η πρώτη αιτία είναι η οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας. Τίποτα δε λέει ότι ένα κόμμα μπορεί να κερδίσει τις εκλογές επειδή έχει καλό μηχανισμό αφοσιωμένα στελέχη και υπέρλαμπρο πρόεδρο.
Μπορεί να υπάρχουν αντικειμενικές συνθήκες που καθιστούν την ήττα αναπόφευκτη. Όπως μπορεί να υπάρχουν και αντικειμενικές συνθήκες που καθιστούν την ήττα εύκολη.
Στο ΠΑΣΟΚ μιλάγαμε συχνότατα παλιότερα και ήταν μια έμμονη ιδέα του Ανδρέα Παπανδρέου γι? αυτή την κοινωνία των 2/3. Έχουμε ποτέ συντρόφισσες και σύντροφοι συζητήσει σοβαρά μήπως αυτή η κοινωνία των 2/3 έπαψε να είναι ένας φόβος και έγινε μια πραγματικότητα στη χώρα;
Γιατί τι συμβαίνει στην κοινωνία των 2/3; Μεγάλα τμήματα των μεσαίων τάξεων συμμετέχουν στη γενικότερη εφημερίδα και επομένως συντηρητικοποιούνται. Και τμήματα της κοινωνίας που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν την εξέλιξη μπαίνουν στο περιθώριο και επιλέγουν αδιέξοδες συμπεριφορές. Σας θυμίζει τίποτα αυτό; Δε σας θυμίζει το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών;
Και πώς δημιουργείται η κοινωνία των 2/3; Δημιουργείται όταν υπάρχει μεγάλη ανάπτυξη υψηλοί ρυθμοί αύξησης του ΑΕΠ και ταυτόχρονα προσπάθεια εξυγίανσης των δημοσίων οικονομικών. Περιορισμός των επενδύσεων πτώση των ελλειμμάτων έλεγχος του δημόσιου χρέους.
Αυτό ακριβώς κάναμε συντρόφισσες και σύντροφοι και δεν το κάναμε ως λάθος το κάναμε ως επιλογή γιατί βρισκόμασταν μπροστά σε μια ιστορική δυνατότητα. Τη δυνατότητα να οδηγήσουμε ή όχι τη χώρα στο σκληρό πυρήνα της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Να είμαστε ή να μην είμαστε σήμερα μέλη της ΟΝΕ.
Καμιά όμως πολιτική δε γίνεται τσάμπα και χωρίς κόστος. Το κοινωνικό και πολιτικό κόστος της πολιτικής μας για την ΟΝΕ ήταν ότι συνδυάστηκαν οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης οι υψηλότεροι στην Ευρώπη με μια από τις σκληρότερες προσπάθειες σε όλη την Ευρώπη για να εξυγιανθούν τα δημόσια οικονομικά.
Αποτέλεσμα αυτοί που κερδίζουν πολύ σε τέτοιες περιπτώσεις κέρδισαν πολύ. Διαχύθηκε το κέρδος στα μεσαία στρώματα ή τουλάχιστον σε μερικά από αυτά τα μεσαία στρώματα και περιθωριοποιήθηκαν αυτοί που δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν την εξέλιξη.
Βγάζω το συμπέρασμα εκτός αν κάνω κάπου λάθος ότι οι αντικειμενικές συνθήκες για μια νίκη του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν πρόσφορες ούτε το 2000 ούτε το 2004 ούτε το 2007.
Το δεύτερο θέμα που πρέπει να αναλύσουμε όταν αναλύουμε τις αιτίες της ήττας στις εκλογές είναι οι θέσεις μας. Ποιες είναι οι θέσεις και αν οι θέσεις αυτές ανταποκρίνονται στις ανάγκες της κοινωνίας.
Ξέρετε ότι ο μέσος ψηφοφόρος για να μην πω τα 2/3 των ψηφοφόρων ουδέποτε διαβάζει και ουδέποτε ασχολείται με προεκλογικά προγράμματα κομμάτων. Αυτό το ξέρετε και όλοι εμείς έχουμε τεράστια εκλογική πείρα.
Αυτό όμως με το οποίο ασχολείται είναι η συγκεκριμένη προεκλογική θέση που αφορά την ομάδα την κοινωνική στην οποία ανήκει την περιοχή του ή τον ίδιο και την οικογένειά του προσωπικά. Εκεί ισχυρίζομαι ότι είχαμε αδυναμίες.
Είχαμε αδυναμίες σε συγκεκριμένες θέσεις που έπρεπε να τις προχωρήσουμε περισσότερο και να τις εξειδικεύσουμε και ακόμα συντρόφισσες και σύντροφοι σε κάτι άλλο πολύ βαρύ. Δίναμε την εντύπωση ότι λέγαμε πράγματα στα οποία δεν πιστεύαμε πραγματικά.
Διατυπώναμε θέσεις γυρίζαμε πίσω βρίσκαμε αυτό το μέσο δρόμο τον οποίο όλοι καταριόμαστε τώρα, αλλά τότε μας βόλευε και δε θέλαμε να τσακωθούμε μεταξύ μας και έτσι ο κόσμος θεωρούσε ότι δεν είμαστε αξιόπιστοι.
Και πρέπει να ξέρετε ότι οι εκλογές σε όλες τις χώρες τις προχωρημένες που έχουν δημοκρατικό καθεστώς χάνονται και κερδίζονται κατά προτεραιότητα με βάση δύο μεγάλα πολιτικά ζητήματα. Την εντιμότητα γύρω από τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος και την αξιοπιστία. Αν δηλαδή ο κόσμος μπορεί να πιστέψει ότι αυτά που λες πράγματι κι εσύ ο ίδιος τα πιστεύεις και δεν τα λες απλώς για να πάρεις ψήφους.
Τρίτος λόγος που μπορεί κανείς να αξιολογήσει είναι το κόμμα. Ξέρετε συντρόφισσες και σύντροφοι κόμμα δεν είχαμε. Δεν αποτελούμε κόμμα. Είμαστε μια ηγεσία που προέρχεται από ένα κόμμα και δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό έχει κομματική αναφορά.
Με την έννοια ότι όπως το είπε και άλλος σύντροφος προηγουμένως πολλοί από εμάς εργαζόμαστε στο κόμμα. Καταργήσαμε τα μόνιμα στελέχη του ΚΚΕ, αλλά τουλάχιστον αυτοί ήταν επαναστάτες. Θυσίαζαν τη ζωή τους και την ελευθερία τους για να είναι κομματικά στελέχη.
Εμείς είμαστε κομματικά στελέχη του κρατικού μηχανισμού. Αποσπασμένοι δημόσιοι υπάλληλοι πολλοί από εμάς. Ή αποσπασμένοι υπάλληλοι του ΟΤΑ ή άνθρωποι σαν κι εμένα που πολλά χρόνια τώρα 27 είναι βουλευτές ή δήμαρχοι ή νομάρχες δηλαδή εκλεγμένοι από το λαό, αλλά που δεν κάνουν άλλη δουλειά και δεν είναι μέσα στην κοινωνία.
Τέτοιο κόμμα είμαστε. Και το κόμμα αυτό συντρόφισσες και σύντροφοι δεν ήταν σε θέση και το ξέρετε όλοι στις εκλογικές σας περιφέρειες δεν μπορεί να συνέβη μόνο στην Αττική δεν ήταν σε θέση να βρει εκλογικούς αντιπροσώπους για να καλύψει όλα τα τμήματα την ημέρα των εκλογών.
Ουσιαστικά κάναμε εκλογές χωρίς κομματικό μηχανισμό. Ο κάθε υποψήφιος είχε τον προσωπικό του μηχανισμό. Επιδιώκοντας την ψήφο ανέλυε και τις κομματικές θέσεις, αλλά αυτό ήταν όλο.
Τέλος βεβαίως, παίζει ρόλο η ηγετική φυσιογνωμία που το κόμμα προτείνει για υποψήφιο πρωθυπουργό ο πρόεδρός του. Εδώ θέλω να κάνω μια σκέψη.
Επικρατεί η άποψη ότι ένας ρήτορας τύπου Καραμανλή αποτελεί το καλύτερο όπλο εναντίον του Καραμανλή. Καραμανλής είναι κάποιος ο οποίος μιλάει πειστικά χωρίς να λέει τίποτα.
Είναι πολύ απλό. Ευχαριστώ, αλλά νομίζω ότι σε αυτό μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι. Το λένε και οι δικοί του βουλευτές. Εδώ όμως σας θέτω ένα ερώτημα.
Είναι δυνατό διαφορετικές παρατάξεις να λειτουργήσουν εξίσου πειστικά μιμούμενη η μια παράταξη την άλλη; Δηλαδή αν εμείς βρούμε κάποιον αρχηγό ο οποίος δε λεει τίποτα, αλλά μιλάμε με μεγάλη επάρκεια και με ωραίες χειρονομίες θα είναι καλή απάντηση εναντίον του Καραμανλή; Μπορεί να μην είναι.
Γιατί απλώς από εμάς και το έχετε διαπιστώσει σε πολλά θέματα αυτό ο λαός ζητάει άλλα πράγματα από αυτά που ζητάει από τη Νέα Δημοκρατία. Και αυτός είναι τίτλος τιμής για μας ότι ο λαός ζητάει άλλα πράγματα από εμάς από αυτά που ζητάει από τη Νέα Δημοκρατία και το ξέρετε.
Συντρόφισσες και σύντροφοι η παρέμβαση του Βαγγέλη Βενιζέλου το βράδυ των εκλογών αντέστρεψε την ιεράρχηση αυτών των θεμάτων που σας έθεσα και που υποχρεωτικά θα έπρεπε να αναλύσουμε.
Έθεσε σε πρώτο πλάνο το θέμα της προεδρίας. Θεωρώ ότι αυτό ήταν λάθος. Θεωρώ ότι μπήκαμε σε μια εσφαλμένη διαδικασία και γι? αυτό αμέσως έστρεψα το ζήτημα της προτεραιότητας της πολιτικής. Της ανάγκης της δημοκρατικής διαδικασίας. Της ανάγκης της στήριξης του καταστατικού.
Έχω την εντύπωση ότι ο Γιώργος Παπανδρέου με την ομιλία του έδωσε εγγυήσεις για την ενότητα του χώρου στο μέλλον. Δεσμεύτηκε για τη συλλογικότητα. Υποσχέθηκε να αναζητήσουμε τολμηρές ιδέες για το μέλλον με καθαρότητα. Και θεωρώ ότι δεν μπορεί παρά να έχει συνείδηση του γεγονότος ότι μπροστά μας πήρε μια συγκλονιστική ευθύνη να τηρήσει τις δεσμεύσεις του για το μέλλον. Θα μου ήταν αδιανόητο αν το περιεχόμενο της παρέμβασής του δεν ήταν το περιεχόμενο της μελλοντικής του πολιτικής παρουσίας.
Στη διάρκεια αυτών των ημερών είχα μια ευχάριστη εμπειρία. Γι? αυτό δεν έσπευσα και να τη συντομεύσω. Χιλιάδες πολίτες απ? όλη τη χώρα έχω πάρει μερικές χιλιάδες e-mail γράμματα και τηλεγραφήματα. Μερικοί από εσάς και τους ευχαριστώ ιδιαίτερα μου ζητούσαν να είμαι υποψήφιος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Δε θεωρούσα ποτέ ότι πρέπει κανείς να διεκδικεί κομματικές ευθύνες αν δεν έχει κάτι να προτείνει διαφορετικό. Πολύ λίγα μπορώ να προτείνω διαφορετικά απ? αυτά που προτείνει ο Γιώργος Παπανδρέου και αυτά που έχω να προτείνω φοβούμαι....
(Ακούγονται χειροκροτήματα)
Προσέξτε γιατί τώρα δε θα χειροκροτήσετε. Αυτά που έχω να προτείνω για ορισμένα θέματα φοβούμαι ότι θα συναντούσαν μεγάλες αντιθέσεις μέσα στο Εθνικό Συμβούλιο. Γι? αυτό τα κρατάω για αργότερα. Ευχαριστώ πολύ.