«Προκλητική η παραίτηση του Δημοσίου με υπογραφή Δούκα»

Προκλητική χαρακτηρίζει στην κατάθεσή του ο Κωνσταντίνος Πετούσης, τοπογράφος του υπουργείου Γεωργίας, την παραίτηση του Ελληνικού Δημοσίου, που εγκρίθηκε από τον υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών Π. Δούκα, ανοίγοντας ουσιαστικά τον δρόμο για τις «ιερές ανταλλαγές». 

«Το 2003 και περί τον Φεβρουάριο, αν θυμάμαι καλά, ενημέρωσε ο κ. Χειμώνας, νομικός σύμβουλος του Δημοσίου, τη Νομαρχία Ροδόπης και ζήτησε έναν υπάλληλο της Τοπογραφικής για μάρτυρα υπέρ του Δημοσίου, που να γνωρίζει τα της περιοχής, σχετικά με τις διεκδικούμενες εκτάσεις της Μονής Βατοπεδίου και δη τις παραλίμνιες εκτάσεις της λίμνης Βιστωνίδας. 

Μετά από έρευνα στα Αρχεία της Υπηρεσίας από το 1927 έως και το 1998 που πραγματοποιήθηκαν και οι τελευταίοι αναδασμοί στην περιοχή, ουδεμία αίτηση ή έγγραφο διεκδίκησης υπήρχαν μέσα στα Αρχεία της Υπηρεσίας. 

Από το τέλος 1927 μέχρι και το πέρας των αναδασμών το 1998, που ήμουν προϊστάμενος συνεργείου αναδασμού, στους αναδασμούς Σάλπης και Νέας Καλλίστης, περιοχή Κάμπος, δεν κατετέθη ουδεμία αίτηση διεκδίκησης νομής ή κατοχής από τη Μονή Βατοπεδίου στο τοπογραφικό συνεργείο που διεξήγαγε τον αναδασμό.

Μετά την ολοκλήρωση του τόξου των αναδασμών Γλυκονέρι- Ν. Καλλίστη - Σάλπη- Ίασμος- Διαλαμπή- Κοπτερό και Αμαξάδες κατετέθη μετά την κύρωση και του τελευταίου αναδασμού το 2002 (Σάλπης, Καλλίστης) από τη Μονή Βατοπεδίου αγωγή, το έτος 2003, κατά του Ελληνικού Δημοσίου, λόγω υπεραξίας της γης. 

Κατά την εκδίκαση παρουσιάστηκε από τη Μονή Βατοπεδίου και κατατέθηκε στο δικαστήριο τοπογραφικό διάγραμμα, που είχε συνταχθεί την 25-10-2002 από τον τοπογράφο μηχανικό Βασιλειάδη Δημήτριο, ο οποίος ασκεί παράλληλα και καθήκοντα ιερέως, το οποίο ήταν εντελώς διάτρητο και ουδεμία σχέση είχε με την πραγματική κατάσταση που αναφέρεται στο χρυσόβουλο (τοπωνύμια), τα οποία δεν εφαρμόζονται σήμερα και στο τοπογραφικό διάγραμμα εμφανίζονται τεθλασμένες γραμμές, ενώ όπως γνωρίζουμε οι Βυζαντινοί οριοθετούσαν με ευθείες μακράς αποστάσεως νοητές γραμμές, πράγμα το οποίο συμφώνησε και ο Βυζαντινολόγος κ. Τσουρής. 

Και ενώ εγώ κατά την εξέτασή μου στο ως άνω δικαστήριο απέδειξα με ουσιώδη έγγραφα και χάρτες ότι η επίδικη έκταση ανήκε στο Ελληνικό Δημόσιο και στους κατοίκους που καλλιεργούν τα αγροτεμάχιά τους, με τίτλους κυριότητος από το 1931 μέχρι και το έτος 2002 και παρότι ο κ. Χειμώνας υπερασπίστηκε άριστα τα συμφέροντα του Δημοσίου και ανεμένετο δικαστική απόφαση, όπου η εισήγηση ήταν θετική για το Δημόσιο, εντούτοις ξαφνικά η Μονή Βατοπεδίου μαζί με το Ελληνικό Δημόσιο έκαναν δήλωση περί μη εκδόσεως της αποφάσεως, δηλαδή το Δημόσιο παραιτήθηκε των δικαιωμάτων του, κατά παράδοξο τρόπο.

Αυτό έγινε μετά την υπ΄ αρ. 47/17-6-2004 Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η οποία εγκρίθηκε από τον αρμόδιο υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών κ. Πέτρο Δούκα, στις 22-6-2004.

Μετά την προκλητική παραίτηση του Δημοσίου, ο κόσμος ξεσηκώθηκε νομίζοντας ότι κέρδισε η Μονή Βατοπεδίου την υπόθεση και θα τους πάρει τα κτήματα».