Ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης κ. Μιχ. Σταθόπουλος κατέγραψε συνοπτικά, τί θα σήμαινε πρακτικά ο διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας:
- Τήρηση θρησκευτικής ουδετερότητας εκ μέρους της Πολιτείας. Αφαίρεση από το Σύνταγμα διατάξεων που «θρησκευτικοποιούν» το κράτος, όπως το άρθρο 3 που ρυθμίζει θέματα διοίκησης της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας, ο θρησκευτικός όρκος του προέδρου της Δημοκρατίας κ.λπ.
- Αποφυγή άμεσων ή έμμεσων διακρίσεων των πολιτών ανάλογα με τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.
- Αντικατάσταση του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία με μάθημα Θρησκειολογίας. Η κατήχηση των μαθητών γίνεται από τα κατηχητικά με ευθύνη της Εκκλησίας.
- Κατάργηση θρησκευτικών τελετών, π.χ. αγιασμών σε καθαρά κοσμικές εκδηλώσεις, όπως η εναρκτήρια συνεδρίαση των Συνόδων της Βουλής.
- Αποφυγή του έμμεσου εξαναγκασμού των πολιτών να ακολουθούν θρησκευτικές συνήθειες, εκδηλώσεις, τελετές, και όταν τούτο δεν αποτελεί ελεύθερη επιλογή των πολιτών.
- Πρόβλεψη πολιτικού όρκου ισότιμου με τον θρησκευτικό, χωρίς έμμεσο εξαναγκασμό να δοθεί ο θρησκευτικός.
- Πρόβλεψη κοσμικής κηδείας, πολιτικού γάμου, για όλους τους πολίτες, με αυτονόητη δυνατότητά τους να τελέσουν και θρησκευτικό που θα έχει μόνο θρησκευτικές και όχι έννομες συνέπειες.
- Η μισθοδοσία και συνταξιοδότηση των κληρικών και η εν γένει οικονομική ενίσχυση της Εκκλησίας μπορεί να συνεχισθεί αλλά μόνο επικουρικά, στο μέτρο δηλαδή που και για όσο χρόνο δεν επαρκούν οι οικονομικές δυνάμεις της ίδιας της Εκκλησίας. Το κράτος πρέπει, πάντως, να συμψηφίζει τις οικονομικές του παροχές προς την Εκκλησία, παίρνοντας ως αντάλλαγμα αντίστοιχο μέρος της (αναξιοποίητης) εκκλησιαστικής ακίνητης περιουσίας.
(Κυρ. Ελευθεροτυπία, 19/10/2008)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου