Περι ελευθερίας

Θα θελα να προσπαθησω να εκφρασω ο,τι πιο βασικό προβληματισμό έχω μέσα μου. Χωρις να δώσω ιδεολογική χροιά, κομματικό λόγο ή υποστηρικτικό σε καποια πολιτική ή κοινωνική ομαδα κλπ.

Ζω μέσα σ αυτή την κοινωνια, εργάζομαι, κινούμαι. Όπως όλοι σας.

Αυτό που δεν μ αρέσει καθόλου μα καθόλου, δεν ειναι οτι παίρνω 750 ευρώ. Οτι εργάζομαι πολλές ώρες, ότι γίνομαι το εργαλείο του εργοδότη να βγάζει υπερκέρδη και να τα κάνει βίλλες ή καταθέσεις στην Ελβετία. Ότι δεν έχω περίθαλψη, ασφάλιση, παιδεία της προκοπής. Όλα αυτα τα δικαιολογώ.

Τα δικαιολογώ, από ποιά άποψη. Γιατί πιστεύω, ότι προέρχονται απ το γεγονός ότι απ την απελευθέρωση ως σήμερα, αυτός ο λαός δεν κατάφερε ακόμη να καθορίσει ο ίδιος τις προοπτικές του.

Γιατί με την απελευθέρωση, ελίτ αυτού του λαού, δεν έγιναν οι έμποροι, οι μάστορες, οι καραβοκύρηδες. Έγινε η εκκλησία από την μια και οι κοτσαμπάσηδες από την άλλη. Αυτοί δηλαδή που τα χανε καλά με την εξουσία της Πύλης. Οι κοτσαμπάσηδες και οι υποτακτικοί τους. Οι Κλέφτες και οι Αρματωλοί δηλαδή.

Ο Μακρυγιάννης σκοτώθηκε νωρίς, ο Κολοκοτρώνης κλείστηκε στην φυλακή. Και οι λόγιοι... μούγκα. Όπως και σήμερα. Έξω, από την Γαλλική επανάσταση και μετά, οι έμποροι είναι έμποροι, οι μάστορες είναι μάστορες και οι καραβοκύρηδες είναι καραβοκύρηδες.

Εδώ την ίδια εποχή, για να γίνουν ελίτ οι κοτσαμπάσηδες, στηρίχτηκαν απ την εκκλησία με το αζημίωτο, τα κάνανε πλακάκια με τις μεγάλες δυνάμεις και θελήσανε να ελέγξουν τους εμπόρους, τους μάστορες και τους καραβοκύρηδες. Και φτάσαμε πιά, οι ίδιοι οι κοτσαμπάσηδες, να ΕΙΝΑΙ οι έμποροι σ αυτήν την χώρα, να ΕΙΝΑΙ οι μάστορες, να ΕΙΝΑΙ και οι καραβοκύρηδες.

Αυτό νομίζω οτι ειναι και το κεντρικό πρόβλημα σ αυτή την χώρα. Οτι η ανεξαρτησια της αλλά και η πορεία της στον χρόνο, ΔΕΝ βασίστηκε στην πάλη των τάξεων, αλλά στον ΕΛΕΓΧΟ των τάξεων από μια μικρη κάστα, τα ΔΕΞΙΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΠΥΛΗΣ. Της προηγούμενης της επανάστασης δηλαδή, ΑΝΑΤΟΛΙΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ καθεστηκυίας τάξης.

Γι αυτό ως λαός, μας αρέσει το μπαξίσι, η κολακία στον πολιτευτή, η πονηριά. Έχουμε κρατήσει τον Χατζατζάρη μέσα μας, τον κουτοπόνηρο, τον παρτάκια, τον γλύφτη και από την άλλη φυλακίσαμε τον Καραγκιόζη, τον έξυπνο, τον αντιδραστικό, τον ελεύθερο στο ίδιο κελί με τον Κολοκοτρώνη.

Φτάσαμε σήμερα, ΟΛΟΙ μας, να έχουμε μπουκώσει απο την κατάσταση που επικρατεί. Όλα αυτά που σήμερα ζούμε, ως εργαζόμενοι, ως επαγγελματίες, ως αγρότες, ακόμα και ως επιχειρηματίες θα έλεγα.

Ηδη ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ. Ο καθένας με τον τρόπο του, δεν έχει σημασία. Βγάλαμε δηλαδή κάτι από τον Καραγκιόζη. Το κακό είναι πως και άλλες φορές βγάλαμε αυτό το κομμάτι του Καραγκιόζη. Στην κατοχή, στα Δεκεμβριανά, το Πολυτεχνείο.

Γιατί ποτέ ως λαός δεν καταφέραμε να ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ τον Καραγκιόζη. Ολόκληρο.

Ποτέ δεν σταθήκαμε στα πράγματα απέναντι, ΕΞΥΠΝΑ - με την έννοια της λογικής, όπως αυτή εξελήχθηκε με την Βιομηχανική επανάσταση στην Ευρώπη.

Γι αυτό και οι ευρωπαιοι δεν μας κατανοούν. Δεν μπορούν να κατανοήσουν τον μπατσο που βριζει προκαλόντας την περαστική κοπελίτσα ή τον περαστικό με το ξυρισμένο κεφάλι.

Δεν μπορούν να κατανοήσουν τον φορτηγατζή που προσπερνάει με χίλια τα αυτοκινητα στον καρόδρομο.

Δεν μπορούν να κατανοήσουν τον δημόσιο υπάλληλο που για να μην ιδρώσει αντιμετωπίζει τον πολίτη σαν την τελευταία τρύπα του ζουρνά, υποτιμόντας τον και καταπατώντας τον.

Από την άλλη ποτέ στην χώρα αυτή, δεν καταφέραμε να αποκτήσουμε ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Με την έννοια που της έχει δωθει στις συγχρονες δημοκρατίες, όπως αυτές εξελήχθηκαν μετά την Γαλλική επανάσταση.

Της ελευθερίας με ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ αλλά και ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ!Εδω, το μόνο που μας νοιάζει ειναι το ΔΙΚΑΙΩΜΑ! Οι βιομηχανοι, ΜΟΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ! Τα συνδικάτα ΜΟΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ! Οι δημοσιοι υπάλληλοι, αυτοί να δείτε! και ούτω καθ εξής....


Μόνο που κατά την άποψή μου, το δικαίωμα σε συνδιασμό με την υποχρέωση, δημιουργεί ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ πολίτες. Αντίθετα, από μόνο του το δικαίωμα, δημιουργεί ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥΣ πολίτες.

Και ποιά είναι η διαφορά; Ενα παράδειγμα...

Ο ελευθέριος πολίτης πάει στο κωλόμπαρο για να πηδήξει την ρωσιδούλα πουτάνα.

Ο ελεύθερος πολίτης, βλέπει στα μάτια της τον πόνο και την αδικία του trafficing και ΑΝΤΙΔΡΑ σ' αυτό.

Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ απο τον ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ (όχι τον αδερφό μου)... οτι ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑ!

Ο ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ αντιδρά καμιά φορά... αλλά δεν ξέρει που παν τα τέσσερα... γιατί απλά δεν διακρίνει περα απ την μύτη του.