ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Θα συζητηθεί η με αριθμό 131/24.11.2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Χρήστου Πρωτόπαπα προς τους Υπουργούς Εθνικής Άμυνας και Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, σχετικά με την αντιμετώπιση των προβλημάτων των ναυπηγείων Σκαραμαγκά κ.λπ.
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Πρωτόπαπα έχει ως εξής:
«Είναι γνωστά τόσο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα Ελληνικά Ναυπηγεία (Σκαραμαγκά), όσο και οι σημαντικές προσπάθειες που ως τώρα έχει καταβάλλει η σημερινή κυβέρνηση για την εξεύρεση λύσης σε αυτά.
Όμως οι εργαζόμενοι εκφράζουν δικαιολογημένη ανησυχία μια και κινδυνεύουν να μείνουν απλήρωτοι από τον Δεκέμβριο του 2009, όπως απλήρωτοι για επτά μήνες ως τώρα μένουν και οι 161 εργαζόμενοι στην δραστηριότητα του τροχαίου υλικού. Σημειώνω μάλιστα ότι η επιχείρηση δικαιούται χρήματα που οφείλονται από το πρόγραμμα του Πολεμικού Ναυτικού.
Παράλληλα ζητούν να ξεκαθαρισθούν οι κυβερνητικές θέσεις για το πότε θα προχωρήσει, και με ποια μορφή, ο ενιαίος φορέας για τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, όπως προεκλογικά είχε δεσμευθεί και το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Για τους λόγους αυτούς, ερωτώνται οι Υπουργοί:
Α. Προτίθενται να εξοφλήσουν τις οφειλές του Δημοσίου στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, από τα προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού, με αποκλειστικό προορισμό να πληρωθούν οι εργαζόμενοι για το μήνα Δεκέμβριο (και αυτοί του τροχαίου υλικού);
Β. Πώς τοποθετούνται για την προοπτική δημιουργίας ενιαίου φορέα ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, στον οποίο θα ενταχθούν και τα Ελληνικά Ναυπηγεία (Σκαραμαγκά);»
Στην ερώτηση του κ. Πρωτόπαπα θα απαντήσει ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Βενιζέλος.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Εθνικής Άμυνας): Κυρία Πρόεδρε, είναι η τρίτη φορά που απαντούμε σε επίκαιρη ερώτηση για το θέμα αυτό. Άρα, θα παραλείψω ορισμένα ιστορικά στοιχεία και θα εστιάσω στα πιο επίκαιρα.
Προεκλογικά, όπως γνωρίζει η Βουλή, η ThysssenKrupp, δηλαδή ο αποκλειστικός μέτοχος των Ελληνικών Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, κατήγγειλε τις συμβάσεις που συνδέουν τα Ελληνικά Ναυπηγεία και τον υποκατασκευαστή, την HDW –επίσης μετοχικού ελέγχου της ThysssenKrupp- με το Υπουργείο Άμυνας για την κατασκευή υποβρυχίων τύπου 214 και τον εκσυγχρονισμό υποβρυχίων τύπου 209. Πρόκειται για δύο συμβάσεις συνολικού προϋπολογισμού περίπου 3,2 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Μετά τις εκλογές κάναμε μια συντονισμένη προσπάθεια να θέσουμε την κατάσταση υπό έλεγχο, ώστε να μην οδηγηθούν τα Ναυπηγεία σε παύση πληρωμών και σε πτωχευτική διαδικασία, να διατηρηθεί η συμμετοχή των Γερμανών, ει δυνατόν, στα Ελληνικά Ναυπηγεία και να εκτελεστεί το πρόγραμμα των υποβρυχίων, για το οποίο έχουμε συνάψει ουσιαστικά μία συμφωνία.
Έχουμε συνάψει μία συμφωνία για το πώς θα διευθετηθεί η πολύ μεγάλη εκκρεμότητα που υπάρχει σε σχέση με τα υποβρύχια, ώστε αυτά να φθάσουν όπως πρέπει, με τις προδιαγραφές που πρέπει, στα χέρια του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.(DP) (1GK)Έγιναν εντατικές και δύσκολες διαπραγματεύσεις και τελικά αντηλλάγησαν επιστολές ανάμεσα σε μένα και την ThyssenKrupp Marine Systems, που είναι η μητρική εταιρεία των ναυπηγείων.
Θεωρώ δε, ότι η ανταλλαγή επιστολών συνιστά νέα συμφωνία μετά τις καταγγελίες. Σύμφωνα με τη συμφωνία αυτή η γερμανική πλευρά είναι υποχρεωμένη να υποβάλει στην κρίση ανεξάρτητου εκτιμητή, που είναι η Lazar τις προτάσεις της για τυχόν μεταβίβαση μετοχών γιατί με βάση την αρχική σύμβαση ιδιωτικοποίησης των ναυπηγείων το ελληνικό δημόσιο διατηρεί υπέρ του εαυτού του δικαίωμα αρνησικυρίας σε περίπτωση πρόωρης μεταβίβασης του μετοχικού κεφαλαίου σε άλλον, πέραν της ThyssenKrupp. Αυτό έγινε αποδεκτό.
Αποδεκτό έχει γίνει, επίσης, σε γενικές γραμμές το σχήμα που αφορά τα υποβρύχια καθ’ αυτά.
Η γερμανική πλευρά επέμενε να διευκολυνθεί από την ελληνική Κυβέρνηση στο μεταξύ διάστημα περίπου δυο ή τριών μηνών, για την καταβολή των αποδοχών των εργαζομένων στα ναυπηγεία και για τη λειτουργική δαπάνη των ναυπηγείων.
Παρότι αυτό, όπως αντιλαμβάνεστε, είναι απολύτως αντιφατικό σε σχέση με τις καταγγελίες και παρότι το ορθό θα ήταν να αρθούν οι καταγγελίες, η ελληνική Κυβέρνηση απεδέχθη να αξιοποιήσει ένα παλαιότερο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού φρεγατών τύπου «S» που είναι εν τω περατούσθαι, στα ελληνικά ναυπηγεία Σκαραμαγκά, προκειμένου να καταβάλει αμέσως ένα ποσό γύρω στα 10.000.000, το οποίο και έχω δώσει εντολή να εκταμιευτεί υπό τον όρο όμως, εάν τελικώς κριθεί ότι αυτά δεν οφείλονται και καταβάλλονται αχρεωστήτως, να συνυπολογιστούν στο μεγάλο πρόγραμμα των υποβρυχίων που ούτως ή άλλως είναι υπό εξέλιξη.
Αλλά θα ήταν τελείως αντιφατικό και παράλογο να καταβάλλονται χρήματα στη συνέχεια του προγράμματος των υποβρυχίων, όταν εκκρεμεί καταγγελία της σύμβασης κατασκευής και εκσυγχρονισμού.
Εν πάση περιπτώσει, εάν η γερμανική πλευρά συνεχίσει να εκτελεί το έργο και αρχίσουν οι εν πλω δοκιμές των υποβρυχίων, θα συνεχίσουμε και εμείς τις καταβολές από το πρόγραμμα αυτό γιατί εν τοις πράγμασι θα έχουν ακυρωθεί οι καταγγελίες.
Άρα, διασφαλίζουμε τη μισθοδοσία, διασφαλίζουμε την ομαλή λειτουργία των ναυπηγείων, θέτουμε υπό έλεγχο τη διαδικασία τυχόν μεταβίβασης του μετοχικού κεφαλαίου –των μετοχών, για την ακρίβεια- και βεβαίως όλα αυτά συνδέονται και με το γενικότερο σχεδιασμό που έχουμε για την ελληνική ναυπηγική βιομηχανία, η οποία όμως αυτή τη στιγμή έχει την υπόσταση διαφορετικών επιχειρήσεων ιδιωτικών.
Και εμείς ενδιαφερόμαστε βέβαια για τις θέσεις εργασίας και στο Σκαραμαγκά και στην Ελευσίνα και στη Σύρο και στην Ζώνη του Περάματος, θα προσέθετα εγώ.
Ενδιαφερόμαστε για όλο τον κλάδο και βεβαίως θα χειριστούμε τα προγράμματα τα υπό εξέλιξη και τα εν όψει, όπως είναι το πρόγραμμα των φρεγατών για το οποίο υπάρχει απόφαση του ΚΥΣΕΑ να πάρει τη μορφή διακρατικής συμφωνίας με την Γαλλία, έτσι ώστε να διασωθούν όλες οι επιχειρήσεις του κλάδου και οι θέσεις εργασίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ. Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Πρωτόπαπας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Κύριε Υπουργέ, χαίρομαι ιδιαίτερα για τη σημερινή σας απάντηση διότι κατ’ αρχήν βλέπω, όπως εξάλλου είχα τονίσει στην ερώτησή μου, ότι συνεχίζεται το έντονο ενδιαφέρον της σημερινής Κυβέρνησης για την τύχη και την πορεία των ελληνικών ναυπηγείων, των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και βεβαίως των πολλών εκατοντάδων εργαζομένων σε αυτά.
Από ό,τι λοιπόν, καταλαβαίνουμε λήφθηκαν όλα τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να εξασφαλιστεί τουλάχιστον για το ορατό χρονικό διάστημα η μισθοδοσία των εργαζομένων. Θέλω να σας επισημάνουμε και να σας παρακαλέσουμε να κοιτάξετε το θέμα και για τους εκατόν εξήντα έξι, οι οποίοι εν τοις πράγμασι ανήκουν στα ελληνικά ναυπηγεία και απασχολούνται σε δραστηριότητα του τροχαίου υλικού.
Θα πρέπει, δηλαδή με τα χρήματα, τα οποία δώσατε την εντολή να εκταμιευτούν –τα 10.000.000 ευρώ που μας είπατε- να πληρωθούν και οι εργαζόμενοι οι οποίοι αποτελούν τον κύριο κορμό των ναυπηγείων, αλλά και οι εκατόν εξήντα έξι που παραμένουν μέχρι σήμερα απλήρωτοι, για επτά μήνες μάλιστα και οι οποίοι απασχολούνται στο τροχαίο υλικό.
Βεβαίως αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, είναι εξίσου όμως και θα έλεγα πολύ πιο κρίσιμο να δούμε και να παρακολουθήσουμε όλη αυτήν την ιστορία ακριβώς όπως έχει ξεκινήσει, για να δοθεί μια οριστική λύση στο πρόβλημα των ναυπηγείων.
Δεν ξέρω τι τελικά θα κάνουν οι Γερμανοί, εσείς χειρίζεστε την ιστορία και την χειρίζεστε υπεύθυνα.
Εκείνο που θέλω να πω εγώ –σημειώνω αυτό που είπατε- είναι ότι οι όλες ενέργειες πρέπει να συνδεθούν με το συνολικό σχεδιασμό και την πορεία των ελληνικών ναυπηγείων.
Είναι μία από τις λίγες πια μεγάλες βιομηχανίες που μας έχουν μείνει στην Ελλάδα. Και νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν να τις βοηθήσουμε όχι μόνο όμως από τα προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού –γιατί αυτό δεν αρκεί- αλλά και μέσα από μία στρατηγική που πρέπει να γίνει και από τους άλλους τομείς της Κυβέρνησης και κυρίως του Υπουργείου Οικονομικών, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας όσον αφορά και το άνοιγμά τους προς τον ιδιωτικό τομέα και την προσέλκυση δραστηριοτήτων που έχουν να κάνουν με κατασκευές και επισκευές πλοίων και άλλων εν πάση περιπτώσει δραστηριοτήτων που ταιριάζουν στην καθ’ αυτό δραστηριότητα του ναυπηγείου.
Γι’ αυτό και χρειάζεται αυτός ο ενιαίος φορέας, αυτή η ομπρέλα και με την παρακολούθηση του δημοσίου όσον αφορά το κομμάτι του για τις παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού, αλλά θα έλεγα και τη δυνατότητα να δραστηριοποιηθεί και το ιδιωτικό κομμάτι, προκειμένου, κάτω από ένα σχεδιασμό που είναι αναγκαίο να υπάρξει, να προσελκύσουμε και άλλες δραστηριότητες και να απασχολήσουμε όλον αυτόν τον κόσμο –είναι και αυτό πάρα πολύ σημαντικό- αλλά να σώσουμε και μια κρίσιμη κατά τη γνώμη μου και σημαντική ελληνική βιομηχανία, τη Ναυπηγοεπισκευαστική Βιομηχανία.
Αυτό λοιπόν πρέπει και να επανασχεδιαστεί και να προχωρήσει.
Και κάτι τελευταίο, κύριε Υπουργέ. Έχουμε δεσμευθεί και προεκλογικά ότι το ναυπηγείο θα λειτουργήσει ως ενιαία επιχείρηση στο σημείο αυτό. Δηλαδή χρειάζεται να δούμε και την επιστροφή στο ναυπηγείο των 166 ανθρώπων που αποκόπηκαν με κάποιο βιαστικό, θα έλεγα και απαράδεκτο τρόπο, από την ιδιοκτησία των Γερμανών.
Επίσης, κατά τη γνώμη μου θα πρέπει οι χειρισμοί σας –και χαίρομαι, διότι το είδα στον Τύπο, αλλά το επισημαίνω και εντός Βουλής- να αποφύγω τις προτάσεις τις οποίες κάνουν κάποιοι επιτήδειοι και δεν ξέρω και πόσο οικονομικά ικανοί, να αναλάβουν τα ναυπηγεία, οι οποίοι εμφανίζονται τον τελευταίο καιρό για να προσφέρουν τις «καλές» τους υπηρεσίες.
Εκτιμώ ότι η τελική απόφαση που πρέπει να υπάρξει και ο τελικός σχεδιασμός που πρέπει να γίνει από το σύνολο της Κυβέρνησης και όχι μόνο του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης, θα πρέπει να δώσει πια ένα κατά το δυνατόν οριστικό τέλος σ’ αυτή την ταλαιπωρία των Ελληνικών Ναυπηγείων.
Να καταλήξουμε, τι κάνουμε με την Ελληνική Ναυπηγοεπισκευαστική Βιομηχανία, πώς διασφαλίζουμε και τις επιχειρήσεις και τις θέσεις εργασίας, πώς βοηθούμε να ανοιχτούν ακόμη καλύτερα στον ιδιωτικό τομέα, στις κατασκευές και τις επισκευές και ποιο ακριβώς είναι το πρόγραμμα του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο τους δίνουμε.
Και νομίζω ότι η πρόταση αυτή για τον ενιαίο σχεδιασμό, τον ενιαίο φορέα, μπορεί σημαντικά με τη βοήθεια και των ιδιωτικών επιχειρήσεων του κλάδου, να συμβάλει σ’ αυτό.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Έχετε το λόγο, κύριε Υπουργέ, για τρία λεπτά.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Εθνικής Άμυνας): Κατ’ αρχάς να διευκρινίσω, κυρία Πρόεδρε, το αυτονόητο, ότι εδώ εκφράζομαι εκ μέρους όλης της Κυβέρνησης και πρωτίστως εκ μέρος του Πρωθυπουργού και ότι οι χειρισμοί μου είναι χειρισμοί που γίνονται εκ μέρους όλης της Κυβέρνησης.
Δεν υπάρχει άλλο κέντρο, υπάρχει ένα ενιαίο κυβερνητικό κέντρο σε όλα τα θέματα και πάντως στο θέμα αυτό.
Ως προς το ζήτημα των εργαζομένων στην επιχείρηση κατασκευής τροχαίου υλικού που έχει αποσχιστεί ως κλάδος από τα Ελληνικά Ναυπηγεία, θέλω να διευκρινίσω ότι δεν συνδέεται αυτή η άλλη επιχείρηση που είναι άλλο νομικό πρόσωπο συμβατικά με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Εάν τα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. θέλουν να διευκολύνουν την καταβολή της μισθοδοσίας αυτών των εργαζομένων, μπορούν να το κάνουν και ηθικά πρέπει να το κάνουν.
Πρέπει όμως εμείς ως ελληνικό δημόσιο να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί γιατί υπάρχει ο φραγμός των απαγορευμένων κρατικών ενισχύσεων σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο.
Και αυτή τη στιγμή, μία από τις εκκρεμότητες που υπάρχουν στη διαπραγμάτευση με τη γερμανική πλευρά, είναι η αξίωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να επιστραφούν αδικαιολόγητα καταβεβλημένες κρατικές ενισχύσεις παλαιότερων εποχών, ανεξαρτήτως από το ποια είναι η πραγματικότητα και ποια είναι η νομική αλήθεια ως προς το ζήτημα αυτό.
Άρα αυτό ισχύει και γενικότερα σε σχέση με τις συμβάσεις που μπορούν να συναφθούν με τα Ελληνικά Ναυπηγεία, όπως και με το Νεώριο.
Διότι πρέπει πάντα να προσέχουμε αν πρόκειται για αμυντικές δαπάνες, για πολεμικό υλικό που εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής της σύμβασης και εμπίπτει στο άρθρο 296 ή αν πρόκειται για πολιτικού χαρακτήρα δραστηριότητες.
Και αυτό είναι μια λεπτή διάκριση που πρέπει πάντα να την έχουμε υπ’ όψιν μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αυτό το αντιλαμβάνονται πάρα πολύ καλά και οι εργαζόμενοι. Διότι, θυμάστε ότι τα Ελληνικά Ναυπηγεία μεταβιβάστηκαν στους Γερμανούς από την ΕΤΒΑ και το Συνεταιρισμό των Εργαζομένων που ήταν συνιδιοκτήτες των Ελληνικών Ναυπηγείων Σκαραμαγκά.
Άρα, λοιπόν, έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να είμαστε προσεκτικοί και ακριβείς στους χειρισμούς μας. Και είναι πολύ σημαντικό ότι επιβλήθηκαν θα έλεγα αυστηρότατες και πρωτοφανείς εγγυήσεις διαφάνειας.
Διότι οι Γερμανοί θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι μεταβιβάσουν το πακέτο μετοχών, όπου θέλουν, άρα το ελληνικό δημόσιο μπορεί να επιβάλλει ποινικές ρήτρες και άλλες κυρώσεις με βάση την αρχική σύμβαση ιδιωτικοποίησης που προβλέπει υποχρέωση των Γερμανών να διακρατήσουν τις μετοχές μέχρι το Νοέμβριο του 2011.
Και μ’ αυτή τη νομική βάση επιβάλλαμε τη διαδικασία του ανεξάρτητου εκτιμητή, δηλαδή της LAZAR, ώστε να είναι φερέγγυες οι λύσεις.
Η δε συνολική πορεία του κλάδου εξαρτάται και από τις σχέσεις που έχουν κυβερνήσεις ευρωπαϊκών χωρών μεταξύ τους, σε σχέση με την αμυντική τους βιομηχανία και τα εξοπλιστικά τους προγράμματα.
Δεν θέλω να είμαι αναλυτικότερος στο σημείο αυτό, αλλά ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί τι συμβαίνει.
Στα Ναυπηγεία αυτή τη στιγμή, το βασικό πρόγραμμα είναι υποβρύχια γερμανικής τεχνολογίας και το μεγάλο πρόγραμμα, το οποίο βρίσκεται υπό εξέλιξη, είναι φρεγάτες που κατά την ισχύουσα απόφαση του ΚΥΣΕΑ είναι γαλλικής τεχνολογίας. Αυτό είναι ένα δεδομένο που πρέπει να το λάβουμε όλοι πάρα πολύ σοβαρά υπόψη.
Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου