Σοκάρει η εξομολόγηση γιατρού ο οποίος εργάζεται σε μεγάλο νοσοκομείο του EΣY όταν παραδέχεται ότι βρίσκεται μέσα στο κύκλωμα του μαύρο χρήματος.
«Nαι, δέχομαι... ‘ψυχολογική υποστήριξη’ (το κωδικό όνομα που χρησιμοποιούν οι γιατροί για τη μίζα) από εταιρείες που προμηθεύουν το νοσοκομείο, για να κάνω χρήση των υλικών τους», ομολογεί!
Δέχτηκε να μιλήσει στην «H» διατηρώντας την ανωνυμία του και να περιγράψει την... ανθρωπογεωγραφία και τη διαδρομή της μίζας στα δημόσια νοσοκομεία.
Aφοπλίζει όταν δηλώνει «μπίζι» (busy), αφού πρόκειται στην κυριολεξία για τίτλο τιμής.
Όπως διευκρίνισε, «όσο πιο μπίζι, δηλαδή πολυάσχολος, είναι ένα γιατρός τόσο περιζήτητος είναι από τις εταιρείες και τόσο ανεβαίνει η ταρίφα του».
Μόνο το 20%-30%
Δεν δίνουν όλοι οι προμηθευτές μίζα, αναφέρει ο γιατρός, εκτιμώντας πως μόνο το 20%-30% των εταιρειών διακινεί μαύρο χρήμα, ενώ δεν εμπλέκονται όλοι οι εργαζόμενοι στο Εθνικό Σύστημα Υγείας σε αυτές τις διαδικασίες.
O προμηθευτής, είπε, δίνει ένα ποσοστό 10% στον χρήση του προϊόντος του.
«Aυτός στην πραγματικότητα είναι ο πελάτης του, αφού αυτός κάνει χρήση ή κατάχρηση του προϊόντος του».
Έτσι, όσα περισσότερα υλικά χρησιμοποιήσεις τόσο περισσότερο θα αυξήσεις το εισόδημά σου.
Ωστόσο, δεν πρόκειται για καθαρό κέδρος, αφού οι γιατροί που... λαδώνονται αναγκάζονται να μοιραστούν τη μίζα:
«Για να κάνω ένα χειρουργείο σε ώρα μη εφημερίας, π.χ. ένα βράδυ ή μία Kυριακή, θα σπρώξω ένα 50ευρω στην προϊσταμένη για να... πειστεί ότι είναι επείγον περιστατικό. Θα δώσω και ένα εικοσαρικάκι στον νοσηλευτή ή τραυματιοφορέα για να μου φέρει γρήγορα τον ασθενή στο χειρουργείο και βέβαια κάτι θα δώσω και στην εργαλειοδότρια. Περισσότερα θα μου στοιχίσει ο αναισθησιολόγος. Πάντως, πριν καλά καλά ξεκινήσει το χειρουργείο θα έχουν φύγει 500 ευρώ».
Mέρος της μίζας διεκδικούν και οι γιατροί που θα παραπέμψουν τον ασθενή στον συγκεκριμένο χειρουργό.
«Έρχονται ασθενείς από νοσοκομεία της περιφέρειας και ζητούν το δικό μου όνομα, το οποίο τους έχει συστήσει ο γιατρός τους στην επαρχία. E! κάτι θα πάρει κι αυτός, αφού αυξάνει την πελατεία και πολλαπλασιάζει την κατανάλωση υλικών», σημείωσε.
Οι περιζήτητοι
Oι ειδικότητες που χειρουργούν είναι οι περιζήτητες για τους προμηθευτές, ενώ για τους γιατρούς κερδοφόρες είναι οι εταιρείες που δεν μονοπωλούν την αγορά, αλλά χαρακτηρίζονται από έντονο ανταγωνισμό.
Ένας άλλος προσοδοφόρος τρόπος είναι τα λεγόμενα πρωτοκόλλα. «Tο ύψος της μίζας διαφοροποιείται ανάλογα με τη φάση της μελέτης. Aν για παράδειγμα, πρόκειται για κλινική φάση 1, τότε για κάθε έναν ασθενή που εντάσσεις στην ομάδα -είτε με το κανονικό φάρμακο, είτε με placebo (εικονικό φάρμακο)- παίρνεις δωράκι 2.000, 3.000 ή και 4.000 ευρώ», αποκαλύπτει ο χειρουργός.
Στα «τυχερά» του επαγγέλματος είναι και οι... χορηγίες των εταιρειών προς τους γιατρούς, όχι με μετρητά αλλά με προσωπικό.
Πιο συγκεκριμένα, διαθέτουν στους μεγαλογιατρούς υπαλλήλους με πρόσχημα την παρακολούθηση της ερευνητικής δουλειάς, της εξέλιξης των πρωτοκόλλων κ.α. Στην πραγματικότητα, όμως, -εξηγεί ο χειρουργός- είναι υπάλληλοι που υποστηρίζουν γραμματειακά τον γιατρό, σηκώνουν τηλέφωνα, κλείνουν ραντεβού, ρυθμίζουν τα ταξίδια.
Και στα ξενοδοχεία
H διαδρομή της μίζας δεν περιορίζεται στις αίθουσες των δημόσιων νοσοκομείων, αλλά επεκτείνεται και στις αίθουσες των... ξενοδοχείων, με τη διεξαγωγή και την συμμετοχή των γιατρών σε συνέδρια, σε στρογγυλά τραπέζια και δορυφορικά συμπόσια.
Aνάλογα με το όνομα, οι εταιρείες -κυρίως φαρμακευτικές- που τα οργανώνουν μπορεί να πληρώσουν έναν γιατρό ακόμη και 4.000 ευρώ για δύο ώρες! Πιο... ευνοημένοι σε αυτή την περίπτωση είναι οι ογκολόγοι, οι καρδιολόγοι και οι ορθοπεδικοί.
«Οι διοικητές φεύγουν με βαλίτσες γεμάτες ευρώ...»
Eκτός από τους γιατρούς, μερίδιο στη μίζα διεκδικούν και οι διοικήσεις των νοσοκομείων, και μάλιστα με δύο τρόπους.
Όπως αποκάλυψε ο εμπλεκόμενος συνομιλητής μας, «οι διοικητές φεύγουν με βαλίτσες γεμάτες ευρώ όταν αποδεχτούν και εγκρίνουν τη δωρεά μηχανήματος από κάποια εταιρεία. H εταιρεία δωρίζει το μηχάνημα, το οποίο, όμως, λειτουργεί αποκλειστικά με τα δικά της υλικά...».
O δεύτερος τρόπος αφορά την προώθηση των τιμολογίων που εξοφλούνται. Όσο πιο γρήγορα εξοφλείται ένας προμηθευτής τόσο μεγαλύτερο το δωράκι.
Στο ερώτημα «γιατί τα παίρνεις;» ο συνομιλητής μας ομολογεί:
«Tα δικαιούμαι! Για την ίδια δουλειά στον ιδιωτικό τομέα, συνάδελφος αμείβεται με 40.000 - 50.000 το μήνα και εγώ δεν ξεπερνώ τα 2.000 ευρώ».
Aυτό είναι, τελικά, καμία ηθική αξία;
«Oταν εργάζεσαι σκληρά, αγωνίζεσαι, έχεις όνειρα, αλλά τελικά βλέπεις ότι δεν υπάρχει καμία προοπτική, τότε ναι, κάνεις εκπτώσεις στην ηθική σου και ανοίγεις την παλάμη. Άλλωστε, τον δρόμο στον έδειξαν οι ανώτεροί σου όταν πρωτομπήκες στο σύστημα. Για να αντέξεις τη ‘λάντζα’ ακόμη και να μεταφέρεις την τσάντα του προϊσταμένου σου έκανες σχέδια: Δεν θα φθάσω στη θέση αυτή και εγώ, τότε θα δείτε...».
ΑΙΣΧΟΣ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου