Οι εργαζόμενοι στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, είναι για 8ο μήνα απλήρωτοι. Συμμετέχω στην αγωνία τους, δίνοντάς τους το βήμα απ' αυτό το blog, να ενημερώσουν για το πρόβλημά τους, να επικοινωνήσουν και να διεκδικήσουν, πρώτα απ' όλα, την στήριξη των bloggers.
2 μήνες μετά τις εκλογές, το θέμα έχει "σβήσει" από τα μέσα ενημέρωσης - και δυστυχώς δεν είναι μόνο αυτό.
Περιμένω πολλά από αυτήν την κυβέρνηση και γνωρίζω πως ήδη έχει μπει σε βαθιά νερά. Καταννοώ πως απαιτείται χρόνος για μια οργανωμένη και επιτυχημένη δράση απέναντι σε πρακτικές και συστήματα που χρονίζουν στην χώρα μας και την κρατούν σε στάσιμα νερά.
Καταννοώ πως είναι ανάγκη πρώτα απ' όλα να δημιουργηθούν οι μηχανισμοί αυτοί που θα αντιταχθούν απέναντι σε συμφέρoντα και λογικές που απομυζούν τα πάντα σ αυτήν την χώρα.
Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ, πως ο απότερος στόχος είναι να αλλάξουμε την Ελλάδα. Και αλλάζουμε σην Ελλάδα σημαίνει κυρίως πως φέρνουμε τον άνθρωπο στο προσκήνιο.
Σεβασμός στον άνθρωπο, σεβασμός στα δικαιώματά του λοιπόν. Στο δικαίωμα στην υγεία, την παιδεία, πάνω απ' όλα όμως, σεβασμός στον ιδρώτα του.
Δεν γνωρίζω ποια θα είναι η λύση τελικά στο ζήτημα αυτών των ανθρώπων (και όχι μόνο αυτών). Σε κάθε περίπτωση όμως, θέλω το κράτος δίπλα τους, όχι απλά να τους στηρίξει οικονομικά (με ένα επίδομα...), να δημιουργήσει πολιτικές όμως για την αντιμετώπιση του ζητήματος, να τους ανοίξει διεξόδους προς ένα καλύτερο αύριο.
Διεξόδους για αυτούς αλλά και το περιβάλλον τους. Για αυτούς και τα παιδιά τους.
2 μήνες μετά τις εκλογές, το θέμα έχει "σβήσει" από τα μέσα ενημέρωσης - και δυστυχώς δεν είναι μόνο αυτό.
Περιμένω πολλά από αυτήν την κυβέρνηση και γνωρίζω πως ήδη έχει μπει σε βαθιά νερά. Καταννοώ πως απαιτείται χρόνος για μια οργανωμένη και επιτυχημένη δράση απέναντι σε πρακτικές και συστήματα που χρονίζουν στην χώρα μας και την κρατούν σε στάσιμα νερά.
Καταννοώ πως είναι ανάγκη πρώτα απ' όλα να δημιουργηθούν οι μηχανισμοί αυτοί που θα αντιταχθούν απέναντι σε συμφέρoντα και λογικές που απομυζούν τα πάντα σ αυτήν την χώρα.
Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ, πως ο απότερος στόχος είναι να αλλάξουμε την Ελλάδα. Και αλλάζουμε σην Ελλάδα σημαίνει κυρίως πως φέρνουμε τον άνθρωπο στο προσκήνιο.
Σεβασμός στον άνθρωπο, σεβασμός στα δικαιώματά του λοιπόν. Στο δικαίωμα στην υγεία, την παιδεία, πάνω απ' όλα όμως, σεβασμός στον ιδρώτα του.
Δεν γνωρίζω ποια θα είναι η λύση τελικά στο ζήτημα αυτών των ανθρώπων (και όχι μόνο αυτών). Σε κάθε περίπτωση όμως, θέλω το κράτος δίπλα τους, όχι απλά να τους στηρίξει οικονομικά (με ένα επίδομα...), να δημιουργήσει πολιτικές όμως για την αντιμετώπιση του ζητήματος, να τους ανοίξει διεξόδους προς ένα καλύτερο αύριο.
Διεξόδους για αυτούς αλλά και το περιβάλλον τους. Για αυτούς και τα παιδιά τους.
1 σχόλιο:
MAKARI NA GINEI KATI ,ALLA DEN TO BLEPO,DISTIXOS PANTA OI ERGAZOMENOI 8A PLIRONOUNE TA SPASMENA THS KA8E KAKHS KUBERNISIS.
Δημοσίευση σχολίου